The Greatest Show on Earth (film): verschil tussen versies

De film was een kassucces en bracht bij het uitkomen 14 miljoen dollar op. Er was ook veel waardering van recensenten. De film won een Oscar voor Beste film, ten koste van onder andere ''[[High Noon]]'' en ''[[Singin' in the Rain]]''. In latere jaren kreeg de film echter meer en meer negatieve kritiek. DeMille werd verweten dat zijn film vooral show en spektakel laat zien en dat er vrijwel geen plaats is voor dramatische ontwikkeling.

Ook de Oscar die DeMille kreeg voor Beste film was al vanaf het begin omstreden. De belangrijkste kandidaat voor de Oscar was volgens kenners ''[[High Noon]]''. Een film over een sheriff die door iedereen wordt verlaten en geheel alleen een bende tegemoet treedt. De film werd gezien als een allegorie op degenen die door the House Committee on Un-American Activities op de zwarte lijst waren gezet. DeMille steunde de Committee, en kreeg volgens sommigen de Oscar om te voorkomen dat High Noon zou worden onderscheiden. De American Academy of Motion Picture Arts and Sciences, die de Oscars uitreikt, ontkende deze beschuldiging.

Een jonge [[Steven Spielberg]] zag de film samen met zijn vader. Later liet hij weten dat de film ééneen van de films die hem aanzette regisseur te worden. Een deel van die inspiratie is terug te vinden in zijn Indiana Jonesfilms. [[Harrison Ford]] draagt in deze film dezelfde kleding als Charlton Heston.

Een groot circus reist door de VS. De manager van de show, Brad Braden, krijgt van de bestuurders van het circus te horen dat ze om financiële redenen het seizoen vroegtijdig willen beëindigen. Braden is boos omdat het circus nog altijd winst maakt en aan 1400 mensen werk geeft en eist dat hij mag doorgaan. Naast deze strijd heeft hij ook te kampen met zijn artiesten met hun onderlinge conflicten. Als klap op de vuurpijl ontdekt hij dat een van de promotiemensen probeert hem op te lichten. Hij ontslaat de man, ondanks diens bedreigingen dat het circus een groot ongeluk zal overkomen. Niet lang daarna ontdekt hij dat de clown Buttons, die nooit zijn make-upgrime verwijdert, eigenlijk een arts is en op de vlucht voor de politie vanwege euthanasie. De vriendin van Brad, Holly, een trapezemedewerkster krijgt een affaire met haar collega The Great Sebastian. De twee zijn echter ook concurrenten op de trapeze en dagen elkaar uit tot steeds gevaarlijker stunts. Als Sebastian het veiligheidsnet verwijdert, raakt hij zwaargewond bij een val. Holly voelt zich schuldig en verlaat Brad voor Sebastian. Brad is woedend en begint uit wraak een verhouding met Angel, de ex-vriendin van Sebastian. Als het circus per trein wordt vervoerd naar de volgende stad, krijgt Brad bezoek van de FBI. Ze zijn op zoek naar de dokter die euthanasie heeft gepleegd en vermoeden dat hij vermomd is als clown. Brad waarschuwt Buttons, die hem bedankt en toezegt dat hij zal vluchten. Maar dan slaat het noodlot toe. De ontslagen promotiemedewerker veroorzaakt een botsing tussen de circustrein en een andere trein. Brad raakt zwaargewond, maar wordt gered door Buttons, die echter niet meer kan vluchten en wordt gearresteerd door de FBI. Holly, die nu inziet dat ze eigenlijk alleen van Brad houdt, neemt de leiding over en organiseert een benefietvoorstelling om te voorkomen dat het circus faiillietfailliet gaat.

DeMille was een groot fanliefhebber van het circus. Nadat hij besloten had een film te maken over het circusleven binnen en buiten de piste, ging hij mee op een tournee met het circus van Ringling Bros.-Barnum & Bailey's. Hij bracht twee maanden door met de circusartiesten tijdens een tournee door het midden-westenmidwesten van de VS. Tijdens deze tripreis verzamelde hij anekdotes, verhalen, en informatie over de specifieke manier van praten. Hij gaf deze informatie aan zijn schrijversteamschrijvers samen met de opdracht goed te kijken naar de Duitse circusfilm ''[[Varieté (1925)|Varieté]]'' uit 1925. Deze film gaf volgens hem goed weer welk verhaal hij graag wilde verwezenlijken.

De rol van Angel zou aanvankelijk naar [[Lucille Ball]] gaan, maar die werd zwanger en haakte af. Gloria Grahame verving haar. Om de rol van Holly werd bijna gevochten. [[Paulette Goddard]] deed erg haar best, maar werd afgewezen omdat ze weigerde haar eigen stunts te doen. [[Marlene Dietrich]] waskwam even in dehet picturevizier, evenals [[Hedy Lamarr]], maar uiteindelijk kreeg [[Betty Hutton]] de rol. DeMille vroeg haar echter wel om af te vallen, omdat ze iets te zwaar op haar heupen was. De keuze voor Charlton Heston was simpeler. DeMille zocht een man met een oprecht en aardig karakter, die respect afdwong als leider van een circus. Terwijl hij hierover aan het denken was, kwam hij Charton Heston tegen op het studioterrein. Beide mannen hadden elkaar nooit ontmoet, maar Heston zwaaide evengoed naar DeMille. De laatste was zo onder de indruk van Hestons manier van doen dat hij informatie inwon over de acteur en hem uiteindelijk inhuurde voor de hoofdrol. Heston was in die tijd nog niet zo bekend en had nog maar twee films gemaakt. The Greatest Show on Earth zou hem wereldberoemd maken. Voor de rol van The Great Sebastian waren ook [[Burt Lancaster]] en [[Kirk Douglas]] in de race. Met name Lancaster was een optie omdat hij vroeger trapezewerker in een circus was geweest. Uiteindelijk ging de rol naar Cornel Wilde, die later wenste dat hij geweigerd had. DeMille dwong hem tot het uitvoeren van stunts aan de trapeze, en dat terwijl hij leed aan hoogtevrees.