Macrinus (keizer): verschil tussen versies

De onbekende auteur van de vita (levensbeschrijving) van Macrinus in de [[Late Oudheid|Laat antieke]] ''[[Historia Augusta]]'' nam de negatieve oordelen van de tijdgenoten van de keizer over. Het verhaal werd zelfs nog aangedikt met verschillende fictieve gegevens. De vita van Macrinus wordt in termen van bronwaarde wel beschouwd als een van de slechtste keizersbiografieën in de ''Historia Augusta''.<ref>{{aut|Robert Turcan}} (uitgever): ''Histoire Auguste, Band 3, deel 1: ''Vies de Macrin, Diaduménien, Héliogabale'', Parijs 1993, blz. 3-13.</ref> Er wordt beweerd dat Macrinus zowel wat betreft gedrag als uiterlijk weerzinwekkend zou zijn geweest: een meedogenloze, arrogante, zich aan luxe overgevende en door zijn wreedheid, berucht mens.<ref>''Historia Augusta'', Macrinus 2, 1; 4, 1; 5, 5; 5, 8-9; 8, 4; 12, 1-10; 13, 3-4; 14.1. Zie {{aut|

Asko Timonen}}.''Cruelty and Death. Roman Historians’ Scenes of Imperial Violence from Commodus to Philippus Arabs'', Turku 2000, blz. 127-131.</ref> Onder verwijzing naar een vermeende uitspraak van [[Aurelius Victor]], vermeldt de ''Historia Augusta'' dat Macrinus oorspronkelijk een keizerlijke slaaf was geweest, die als mannelijke prostituée had gewerkt. Keizer Septimius Severus had de voor niks deugende slaaf echter naar Noord-Afrika gestuurd. De geloofwaardigheid van deze informatie is zeer onzeker. Volgens een andere overlevering was Macrinus [[gladiator]] en jager geweest.<ref> ''Historia Augusta'', Macrinus 4, 1-6.</ref> Daarnaast bevat de ''Historia Augusta'' informatie over de vrouw van Macrinus, die Nonia Celsa zou hebben geheten, en die vanwege haar vermeende immoraliteit belachelijk wordt gemaakt. Al deze informatie - ook de naam - is waarschijnlijk uit de lucht gegrepen.<ref>{{aut|Elisabeth Wallinger}}: ''Die Frauen in der Historia Augusta'', Wenen 1990, blz. 117–119.</ref>

 

{{Appendix}}