West-Europese Unie: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
red. |
||
Regel 7:
| afbeelding = WEU Map.svg
| onderschrift = {{legenda|#e82020|leden}} {{legenda|#40a800|geassocieerde leden}} {{legenda|#5874a8|waarnemende landen}} {{legenda|#a080a8|geassocieerde partners}}
| bestuurscentrum = aanvankelijk [[Londen]], later [[Brussel (stad)|Brussel]]
| oprichting = 17 maart 1948
| talen =
Regel 24:
| website = [http://www.weu.int www.weu.int]
}}
De '''West-Europese Unie''' (WEU) was een West-Europese organisatie voor militaire samenwerking die heeft bestaan van 1954 tot 2011.
Het hoofdkwartier van de WEU was aanvankelijk gevestigd te [[Londen]],
== Ontstaansgeschiedenis ==
De basis voor de WEU werd gelegd in het [[Verdrag van Brussel]] van 17 maart 1948 tussen [[België]], [[Frankrijk]], [[
De behoefte om [[Bondsrepubliek Duitsland (1949-1990)|West-Duitsland]] in de westerse veiligheidsstructuur op te nemen leidde enkele jaren later tot het plan de [[Europese
▲De basis voor de WEU werd gelegd in het [[Verdrag van Brussel]] van 17 maart 1948 tussen [[België]], [[Frankrijk]], [[Groothertogdom Luxemburg|Luxemburg]], [[Nederland]] en [[Verenigd Koninkrijk]], een echt militair bodngendoorschap. Nadat in 1949 de [[Noord-Atlantische Verdragsorganisatie]] (NAVO) was gevormd, besloten de vijf landen van het Verdrag van Brussel hun militaire organisatie in de NAVO te doen opgaan.
OP 23 september 1954 stelde de Britse minister van Buitenlandse Zaken [[Anthony Eden]] voor dat de Bondsrepubliek en Italië zouden troetreden tot het Verdrag van Brussel, om een gemeenschappelijke Europese defensie mogelijk te maken. In die constructie zou West-Dutisland over een eigen leger kunnen beschikken, zij het met beperkingen en onder controle van een gemeenschappelijk Europees organisme. Dit "Eden-plan" werd enkele weken later aanvaard op een conferentie in Londen door de zes landen, Groot-Brittannië, de Verenigde Staten en Canada.
▲De behoefte om [[West-Duitsland]] in de westerse veiligheidsstructuur op te nemen leidde enkele jaren later tot het plan de [[Europese Defensie Gemeenschap]] (EDG) op te richten, die de zes landen van de al eerder opgerichte [[Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal]] zou omvatten. Dit "Pleven-plan" (eigenlijk afkomstig van [[Jean Monnet]])beoogde de vorming van een gezamenlijk Europees leger, dat binnen de NAVO zou functioneren, en waarin de strijdkrachten van de zes landen (Frankrijk, West-Duitsland, Italië en de drie [[Benelux]]-landen) samengevoegd zouden worden. Nadat echter het Franse parlement de EDG in augustus 1954 had afgewezen, moest een alternatief geschapen worden om de Bondsrepubliek Duitsland in de westerse defensie te integreren.
De "Londense regeling" kreeg defintieve vorm op 23 oktober 1954 met de [[Verdragen van Parijs (1954)|Verdragen van Parijs]], die de West-Europese Unie in het leven
▲OP 23 september 1954 stelde de Britse minister van Buitenlandse Zaken [[Anthony Eden]] voor dat de Bondsrepubliek en Italië zouden troetreden tot het Verdrag van Brussel, om een gemeenschappelijke Europese defensie mogelijk te maken. In die constructie zou West-Dutisland over een eigen leger kunnen beschikken, zij het met beperkingen en onder controle van een gemeenschappelijk Europees organisme. Dit "Eden-plan" werd enkele weken later aanvaard op een conferentie in Londen door de zes landen, Groot-Brittannië, de Verenigde Staten en Canada.
▲De "Londense regeling" kreeg defintieve vorm op 23 oktober 1954 met de [[Verdragen van Parijs (1954)|Verdragen van Parijs]], die de West-Europese Unie in het leven riep. Zij had aanvankelijk zeven lidstaten: de drie Benelux-landen, het Verenigd Koninkrijk, Frankrijk, de Bondsrepubliek Duitsland en Italië.
== Evolutie ==
Het gewicht van de WEU is nooit groot geweest waardoor de WEU ook vaak de ''schone slaapster'' wordt genoemd.
In het begin speelde de WEU vooral een rol in de inschakeling van West-Duitsland in de Atlantische alliantie. Ze hielp
De "Verklaring van Rome" (1984) probeerde de West-Europese Unie nieuw leven in te roepen. De WEU moest uitgroeien tot de militaire arm van de
Het einde van de [[Koude Oorlog]] en het uiteenvallen van het [[Warschaupact]]
Omdat bijna al haar taken overgedragen waren aan de
== Secretaris-generaal van de WEU ==
| |||