Ian Paisley: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 2:
'''Ian Richard Kyle Paisley''' ([[Ballymena]], [[6 april]] [[1926]] – [[Belfast]], [[12 september]] [[2014]]) was een [[orthodoxie|orthodox]]-[[protestantisme|protestantse]] [[Noord-Ierland|Noord-Ierse]] [[dominee]] en [[politicus]]. Vanaf maart 2007 tot mei 2008 was hij minister-president van Noord-Ierland.
In de [[1950-1959|jaren vijftig]] richtte hij [[Ulster Protestant Action]] op. Er heerste op dat moment grote werkloosheid in Noord-Ierland, en deze groepering maakte zich sterk voor protestantse arbeiders, ook, of misschien wel juist, als dit ten koste ging van katholieke arbeiders. Paisley werd in 1970 gekozen als lid van het [[Lagerhuis (Verenigd Koninkrijk)|Lagerhuis]] en het volgende jaar begon hij de [[Democratische Unionistische Partij]] (DUP), tegenwoordig de grootste partij van Noord-Ierland. Daarnaast bleef hij zijn werk als predikant in de [[Free Presbyterian Church of Ulster]] uitoefenen.
Jarenlang was hij de meest vocale en onverzettelijke tegenstander van verandering van de [[Status quo (politiek)|status quo]] in zijn land. Toen de Britse premier [[Margaret Thatcher]] en de Ierse premier [[Garret FitzGerald]] in 1985 een overeenkomst bereikten, waarin de Ierse regering een adviserende rol in de Noord-Ierse politiek werd toebedeeld, demonstreerden meer dan 200.000 Unionisten in [[Belfast]] onder het motto "Ulster Says No".
Regel 10:
Aanvankelijk weigerden Paisley en zijn partij deel te nemen aan het onderhandelingsproces over Noord-Ierland. Hij weigerde met de [[Sinn Féin]], republikeinse katholieken, ook wel verbonden met de [[IRA]], om één tafel te zitten, zolang niet alle wapens waren ingeleverd. Op 28 juli 2005 kondigde de IRA aan definitief de wapens neer te leggen en te vernietigen. De gewapende strijd moest plaats gaan maken voor politiek debat. Daarop zei Dominee Paisley bereid te zijn om met Sinn Féin om de tafel te gaan zitten.
In oktober 2006 ging de DUP akkoord met de "St. Andrews Agreement", waarin Sinn Féin het gezag van de Noord Ierse politie voor het eerst erkende. Op 26 maart 2007 gebeurde wat jarenlang voor onmogelijk
Paisley was van 1979 tot 2004 ook lid van het [[Europees Parlement]]. Daar kwam hij in het nieuws in 1988, toen hij een toespraak van paus [[Paus Johannes Paulus II|Johannes Paulus II]] verstoorde, de paus voor [[antichrist]] uitmaakte en de zaal werd uitgezet. Tot april 2010 was hij lid van het Britse Lagerhuis.
Paisley liet bij zijn overlijden zijn echtgenote en vijf kinderen achter. ==Zie ook==
| |||