Dissociatie (psychologie): verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Volgens mij wordt het zo bedoeld. Wat mij betreft zijn de genoemde (muziek-) voorbeelden echter subjectief en kan alleen naar een verwijzing naar opgaan in muziek worden volstaan. |
→Dissociatieve stoornissen: Charcot is een doorverwijzing, Jean-Martin Charcot is specifieker. |
||
Regel 12:
== Dissociatieve stoornissen ==
Dissociatie kan een onderdeel zijn van een [[psychische aandoening]]. Als dissociatie hiervan het belangrijkste kenmerk is, spreekt men van dissociatieve aandoeningen of [[dissociatieve stoornis]]sen. Als een persoon in een ernstig bedreigende situatie komt, niet kan vluchten en niet kan vechten, dan kan de menselijke geest zich tijdelijk onttrekken aan de realiteit die onacceptabel is. Bij herinneringen aan ernstige gebeurtenissen jaren later, kan ook dissociatie optreden, het even 'weg' zijn om te voorkomen dat men het herinnert. Dissociatie komt onder meer voor als symptoom van [[posttraumatische stressstoornis]] (PTSS).
De geestesgesteldheid werd als eerste beschreven door de Franse psychiater [[Pierre Janet]]. Janet nam de verhalen over [[incest]] die zijn patiëntes hem vertelden, serieus. Hij gebruikte hypnose om de weg gedissocieerde herinneringen naar boven te halen. Hierin verschilde hij van zijn tijdgenoot [[Sigmund Freud]] ,die met de techniek van [[vrije associatie]] werkte, en de verhalen van vrouwen als fantasieën beschouwde, die hij analyseerde met de [[psychoanalyse]].<ref>Freuds verleidingstheorie; Incest, trauma, hysterie, Albach, Francine, 1993, proefschrift tere verkrijging van de graad van doctor aan de Universiteit van Amsterdam, uitgave Petra, Midddelburg, 1993</ref> Ook de "grote hysterische aanval"", zoals [[Jean-Martin Charcot]] die destijds demonstreerde,was waarschijnlijk een dissociatief verschijnsel.
== Hypnose ==
| |||