Paul Somohardjo: verschil tussen versies

Bij de verkiezingen van 1973 werd hij als [[Nationale Partij Suriname|NPS]]'er gekozen tot lid van de [[Staten van Suriname]]. Midden 1975 verliet hij samen met Liesdek-Clarke en Lee Kong Fong, twee andere Staten-leden, de [[Nationale Partij Kombinatie]] (NPK; coalitie van NPS, [[Partij Nationalistische Republiek|PNR]], [[Progressieve Surinaamse Volkspartij|PSV]] en de [[KTPI]]) waarna ze een driemansfractie vormden. De NPK streefde naar onafhankelijkheid voor het einde van 1975 wat uiteindelijk ook op 25 november 1975 plaats vond. Somohardjo was toen bang dat als Suriname onafhankelijk zou worden dat [[Creolen (Suriname)|creolen]] de [[Javaan|Javanen]] (waartoe hij behoort) zouden gaan overheersen. Hij besloot in Suriname te blijven hoewel veel Javanen, mede vanwege die angst, naar Nederland [[emigratie|emigreerden]].