Kapitein-generaal: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 12:
Aan het einde van het [[Eerste Stadhouderloze Tijdperk]] bepaalden de Staten-Generaal krachtens het [[Eeuwig Edict (1667)]] en de Akte van Harmonie uit 1670 dat het stadhouderschap onverenigbaar was met de functie van kapitein-generaal. Met het herstel van het stadhouderschap tijdens het Rampjaar 1672 werd deze akte afgeschaft en werd het kapitein-generaalschap in 1674 in de mannelijke lijn erfelijk verklaard, dat daarmee samen kwam te vallen met de dynastie van de Oranje-stadhouders.
 
Kapitein-generaal der Unie :
 
• (1589-1625: de facto [[Maurits van Nassau]])
 
• 1625-1647: [[Frederik Hendrik van Oranje]]
 
• 1647-1650: [[Willem II van Oranje]]• 1650-1672: vacant
 
• 1650-1672: vacant
 
• 1672-1702: [[Willem III van Oranje]]
 
• 1702-1747: vacant
 
• 1747-1751: [[Willem IV van Oranje-Nassau]]
 
• 1751-1793: [[Willem V van Oranje-Nassau]]
 
• 1793-1795: [[Willem I der Nederlanden|Willem Frederik, erfprins van Oranje-Nassau]]
 
Regel 53 ⟶ 63:
In [[Argentinië]] werd de titel bij het begin van de onafhankelijkheid gedragen door sommige provinciegouverneurs die zich als autonome machthebbers gedroegen.
 
De titel is ook gevoerd door een paar militaire presidenten van [[El Salvador]] en [[Honduras]]. In [[Bolivia]] draagt de president automatisch de titel van kapiteikapitein-generaal, ook als hij een burger is.