Tomislav Ivić: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Zotteteen1 (overleg | bijdragen)
Zotteteen1 (overleg | bijdragen)
Regel 85:
In 1987 haalde [[Luciano D'Onofrio]], die toen als rechterhand van voorzitter Jorge Nuno Pinto da Costa de sterke man van [[FC Porto]] was, de Joegoslavische coach naar Portugal. Ivić werd bij Porto de opvolger van trainer [[Artur Jorge]], die eerder dat jaar de Europacup I had veroverd na een spannende zege tegen [[FC Bayern München|Bayern München]].
 
De inmiddels 54-jarige Ivić mocht het in zijn eerste maanden als coach van Porto opnemen tegen zijn ex-club Ajax in de strijd om de [[UEFA Super Cup 1987|UEFA Super Cup]]. Porto won zowel de heen- als terugwedstrijd met 1-0 dankzij doelpunten van Rui Barros en António Sousa, en werd zo de eerste Portugese club die de Europese supercup in ontvangst mocht nemen. Een maand later, in november 1987, mocht Porto ook deelnemen aan de [[Wereldbeker voetbal|wereldbeker voor clubs]]. In de finale werd het Uruguayaanse [[Peñarol]] met 2-1 verslagen na verlengingen. De maker van het beslissende doelpunt, de Algerijnse middenvelder [[Rabah Madjer]], werd na afloop verkozen tot man van de wedstrijd. Ook in de Portugal toonde het team van Ivić zich de sterkste. Porto werd in 1988 landskampioen met vijftien punten voorsprong op [[SL Benfica (voetbalclub)|Benfica]] en veroverde ook de beker door in de finale met 1-0 te winnen van [[Vitória SC|Vitória Guimarães]]. Ivić was de eerste coach die met Porto vier trofeeën in een seizoen won. Dat record werd in het seizoen 2010/11 geëvenaard door [[André Villas-Boas]].
 
===Paris Saint-Germain===