Julia (steenkoolmijn): verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Aanv.
Corr.
Regel 17:
De bouw van de mijn werd in 1921 gestart, in 1926 kwamen de eerste kolen boven. Er werden verdiepingen aangelegd op 303, 365 en 540 meter. Het was in die tijd een van de modernste mijnen van Europa. In 1952 werd de bestaande [[Concessie (vergunning)|concessie]] uitgebreid met een nieuw veld dat zich onder Duitse bodem bevond. Deze concessie met een grootte van 264 ha kreeg de naam 'Vorwarts Erweiterung'. De gewonnen [[steenkool]] bestond voornamelijk uit mager- en esskolen, de totale productie bedroeg 31.963.000 ton.
 
Van de twee mijnenzetelsmijnzetels van het bedrijf Laura en Vereeniging werd de [[Laura (steenkoolmijn)|Laura]] als eerste gesloopt. Vanaf 1970 maakten de slopers vrijwel alle bovengrondse gebouwen met de grond gelijk. De overbodige [[Schacht (mijnbouw)|schachten]] van de mijn werden definitief afgesloten met door meerdere betonnen proppen met daartussen een opvulling van mijnsteen. Het mijnveld van de Laura werd echter nog steeds ontgonnen en was bereikbaar via de Julia-schachten.
 
Op [[20 december]] [[1974]] werd de Julia gesloten. Daarmee ging de op een na laatste steenkoolmijn van Nederland dicht. De allerlaatste mijn, de [[Oranje-Nassau (mijnen)|Oranje-Nassau I]] te [[Heerlen]] volgde anderhalve week later, op [[31 december]] 1974. De steenkolenwinning in Nederland was daarmee voorgoed tot een einde gekomen.