AA Argentinos Juniors: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 45:
kon de club de volgende jaren versterking aantrekken, maar in de competitie waren ze nu verloren zonder Maradona. De club kon pas in extremis de degradatie vermijden waardoor [[CA San Lorenzo de Almagro|San Lorenzo]] voor het eerst degradeerde. Onder leiding van [[Ángel Labruna]] werden in 1983 enkele nieuwe talenten aangebracht, echter overleed Labruna dat jaar onverwachts en kwamen ze onder de hoede van [[Roberto Saporiti]]. Hij ging verder op het elan van Labruna, met dezelfde spelersgroep en ze wonnen de Metropolitano van 1984 met één punt voorsprong op [[Ferro Carril Oeste]]. [[José Yudica]] werd de nieuwe coach.
In de [[Copa Libertadores 1985]] werd de club twee keer groepswinnaar en plaatste zich voor de finale tegen het Colombiaanse [[América de Cali]]. Danzkij een goal van [[Emilio Commisso]] won de club de heenwedstrijd, maar de terugwedstrijd werd met 1-0 verloren waardoor er een derde beslissende wedstrijd plaats vond op neutrale grond in [[Asunción]]. Commisso scoorde opnieuw, maar ook Cali scoorde waardoor het uiteindelijk op penalty's uitdraaide. Iedereen trof raak, behalve de Colombiaan [[Ántony de Ávila]] waardoor Argentinos Juniors de winnaar werd van de Copa. Enkele sterspelers waren [[Enrique Vidallé]], [[Carmelo Villalba]], [[José Luis Pavoni]], [[Jorge Olguín]], [[Adrián Domenech]], Emilio Commisso, [[Sergio Batista]], [[Mario Videla]], [[José Antonio Castro (Argentijns voetballer)|Pepe Castro]], [[Claudio Borghi]] en [[Carlos Ereros]].
==Erelijst==
| |||