Paul von Lettow-Vorbeck: verschil tussen versies

Na zijn terugkeer in Duitsland in maart 1919 werd Von Lettow-Vorbeck als een held onthaald, met een parade in Berlijn. Hij werd gezien als "de enige Duitse generaal die zich niet had overgegeven". In de tumultueuze periode voorafgaande aan de Weimar-republiek raakte Von Lettow-Vorbeck betrokken bij een aantal conservatieve groeperingen, onder meer als commandant van een ''Freikorps''. Naar aanleiding hiervan werd hij in 1920 uit het leger ontslagen. Van 1928 tot 1930 was hij lid van de ''Reichstag'' voor de rechts-conservatieve DeutschnationalenDeutschnationale Volkspartei(DNVP). na de machtsovername door de nazi's trachtten deze van zijn nog steeds grote populariteit te profiteren. Hij wees diverse hem aangeboden posten echter af. In 1938 werd hij -ondanks zijn gevorderde leeftijd- wederom in het leger aangesteld; hij vervulde daarin geen militaire taken meer. Opmerkelijk is dat Von Lettow-Vorbeck bevriend raakte, en bleef, met zijn twee voornaamste tegenstanders: de Zuid-Afrikaanse generaal Smuts en de Britse inlichtingenofficier Meinertzhagen.