Kookpunt: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Label: Misbruikfilter: Schuttingtaal |
k Wijzigingen door 213.124.29.218 (Overleg) hersteld tot de laatste versie door Magere Hein |
||
Regel 3:
Het proces waarbij de [[aggregatietoestand|vloeistoffase]] overgaat naar de [[aggregatietoestand|gasfase]] noemt men verdamping. Wanneer dit gepaard gaat met de vorming van gasbellen wordt dit koken genoemd. Omdat de dichtheid van het gas lichter is dan dat van de vloeistof, zal bij koken als gevolg van de [[Wet_van_Archimedes|opwaartse kracht]] de dampbellen naar boven bewegen.
==Kookpunt en druk==
In een open vat, bijvoorbeeld een pan met water, zal toevoegen van energie leiden tot temperatuurstijging van de vloeistof. Wanneer het kookpunt is bereikt neemt de temperatuur van de vloeistof niet meer toe; de maximumtemperatuur is bereikt. Voor water is deze temperatuur bij 1 atmosfeer 100°C. De plaatselijke atmosferische druk is afhankelijk van het weer en de hoogte t.o.v. de zeespiegel. Op [[Mount Everest]], bij een omgevingsluchtdruk van ongeveer 0,31 bar, is het kookpunt van water slechts 69 [[Celsius|°C]]. Daarentegen zal in een [[hogedrukpan]] bij verwarming de temperatuur van de vloeistof toenemen tot het ventiel opengaat bij een ingestelde druk. Deze ligt hoger dan de atmosferische druk. Zodra er stoom uit de snelkookpan verdwijnt, kookt in de pan de vloeistof. Bij een ingestelde druk van 1 of 2 bar overdruk is de kooktemperatuur ongeveer 120 respectievelijk 130 °C.
De vloeistofdamplijn die de [[dampdruk]] uitzet tegen de temperatuur laat zien bij welke druk welke kooktemperatuur hoort. Hieronder is de damplijn voor [[water]] logaritmisch weergegeven:
| |||