Charles Hippolyte Vilain XIIII: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
k Link naar doorverwijspagina gerepareerd (Provinciale staten naar Provinciale Staten (Nederland)), met behulp van pop-ups
Regel 2:
 
==Levensloop==
 
Hyppolite Vilain XIIII was de kleinzoon van burggraaf [[Jean Jacques Philippe Vilain XIIII]] en de zoon van jonkheer [[Charles Joseph François Vilain XIIII]] en Thérèse-Caroline van de Woestyne (1762-1862). Burggraaf Philippe [[Philippe Mathieu Ferdinand Jean Ghislain Vilain XIIII ]] was zijn oom en graaf [[Philippe Vilain XIIII]] zijn neef.
 
Hij begon zijn loopbaan als luitenant in het leger van het [[Verenigd Koninkrijk der Nederlanden]], van 1815 tot 1820.
 
In 1822 werd hij lid van de [[provincialeProvinciale statenStaten (Nederland)|Provinciale Staten]] van [[Oost-Vlaanderen]] en burgemeester van [[Wetteren]] (1822-1840 en 1848-1873). In 1830 werd hij lid van het 'Comité de Conservation' dat voor Oost-Vlaanderen in de plaats kwam van de provincialeProvinciale statenStaten. Op 5 november [[1830]] werd hij door de kiezers van het arrondissement [[Dendermonde]] afgevaardigd naar het [[Nationaal Congres (België)|Nationaal Congres]]. In het Congres, waar hij beschreven werd als 'de vriendelijkste en de lelijkste mens van de wereld', speelde hij een bescheiden rol, maar liet in een paar brochures zijn mening over het toekomstige staatsbestel kennen.
 
In zijn tussenkomsten was hij ''genuanceerd''. Over de eeuwigdurende uitsluiting van de Nassaus zegde hij: ''Excluons les Nassau, mais ne les insultons pas (We moeten de Nassaus uitsluiten maar niet beledigen)''. Hij was ook de verdediger van traditionele waarden en van de grootgrondbezitters. Voor wat de Senaat betreft was hij voorstander van benoeming door de koning van de leden voor het leven.