Romanos IV Diogenes: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 35:
Het volgende jaar ging Romanos niet zelf op campagne maar liet hij dat over aan Manuel Komnenos, de oudste zoon van Anna Dalassene. Manuel bereikte niet meer dan dat hij zelf gevangen werd genomen door de Turkse leider Khroudj. In gevangenschap overtuigde hij Khroudj om een bondgenootschap met Romanos te onderhandelen. Toen deze onderhandelingen met succes werden afgesloten was dat weer aanleiding voor [[Alp Arslan]] om het Byzantijnse Rijk aan te vallen. Alp Arslan veroverde de steden [[Malazgirt (stad)|Manzikert]] en Archesh. Romanos bood hem aan om deze steden te ruilen voor Manbij.
Ondertussen werd [[Bari (stad)|Bari]] al twee jaar belegerd door de Normandiërs onder [[Robert Guiscard]]. De stad was het enige wat over was gebleven van de Byzantijnse bezittingen in Italië. Romanos had zich daar niet veel van aangetrokken maar besloot nu een vloot met versterkingen en voorraden te sturen. Deze vloot werd echter onderschept en verslagen door [[Rogier I van Sicilië|Rogier van Hauteville]], de broer van Robert. Na deze mislukking was het een kwestie van tijd tot Bari zich moest overgeven (1071).
In Constantinopel voerde Romanos een strikte politiek van bezuinigingen door. Het hofceremonieel werd vereenvoudigd en de uitgaven van de hofhouding werden verlaagd. Salarissen van hoge beambten (in de praktijk vaak hoge edelen) werden verlaagd. Corruptie van beambten en van lokale bestuurders en bevelhebbers werd aangepakt. Zo groeide de weerstand onder de elite tegen Romanos. Tegelijk werd hij onpopulair onder het gewone volk omdat hij stevig bezuinigde op de wagenrennen.
| |||