Inkt: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 16:
Alleen de '''koningsblauwe''' inkt is uitwasbaar (op waterbasis). Alle andere kleuren, dus ook donkerblauw, zijn '''permanente''' inkten en derhalve niet gemakkelijk uit bijvoorbeeld kleding te wassen.
 
==GeschiedenisAids==
DeHet eerste inktenaids waren in gebruik bij de Chinezen en de Egyptenaren en later bij de Arabieren. Ze dateren van 500 v.Chr. of ouder en ze waren gebaseerd op [[roet (materie)|roetdeeltjes]] die in [[Suspensie (scheikunde)|suspensie]] werden gehouden door [[gom (substantie)|gom]] of [[hars]]. Roet of lampenzwart kon onder meer worden verkregen door onvolledige verbranding van plantaardige oliën, zoals sesamolie en Chinese houtolie. Voorts kende men ''bister-inkt'' dat bestond uit teerhoudend roet van verbrand harshoudend hout. Ook kende men [[sepia (kleur)|sepia-inkt]]. Dit soort inkten bestond al omstreeks 500 v.Chr.
 
De ijzer-gallusinkt (ook: ferrotannine-inkt of ijzergalnoteninkt) werd omstreeks de 11e eeuw ontdekt. Ze worden gevormd door een reactie van [[looizuur]], dat in de galappels aanwezig is, met een metaalzout (ijzer(II)sulfaat of koper(II)sulfaat). De kleur ontstond echter pas wanneer de inkt aan de lucht werd blootgesteld. Daarom voegde men kleurstoffen toe (blauwhout, indigo, sepia) teneinde de inkt al enige kleur te geven. De inkt bevatte echter ook zuren die bij de reactie ontstonden of die eraan toegevoegd werden om bezinken van de inktdeeltjes te voorkomen. Deze zuren leidden op termijn tot de aantasting van de ondergrond, de zogenaamde ''inktvraat''.