Michaël II Psellos: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
|||
Regel 10:
| vader =
| moeder =
| dynastie = [[Amorische dynastie]]
}}
'''Michaël II''' ([[Grieks]]: Μιχαήλ Β', ''Mikhaēl II'') ([[Amorium]] in [[Frygië]], ? - [[oktober]] [[829]]), bijgenaamd '''Psellos''' of '''Traulos''' (Grieks: Τραυλός, Ψηλλος; [[Latijn]]: Psellus) (de Stotteraar) of '''de Amoriër''', was van [[820]] tot aan zijn dood [[keizers van Byzantium|keizer van Byzantium]]. Michaël vermoordde zijn voorganger en vroegere wapenbroeder [[Leo V van Byzantium|Leo V]] en stichtte
Keizer Michaël, geboortig uit [[Amorium]], werd door de Byzantijnen als een weinig verfijnd man beschouwd. Hoewel hij inderdaad nauwelijks kon lezen en schrijven en een soldaat in hart en nieren was, regeerde hij met verstand. Hij probeerde met enig succes alle gekrakeel over de [[icoon (schilderkunst)|iconen]] wat te laten luwen. Zelf was hij geen voorstander van iconenverering en hij herstelde de cultus niet, maar er was ook geen sprake van vervolging.
Er brak echter wel een burgeroorlog uit dankzij een troonpretendent [[Thomas de Slaviër|Thomas]] uit het oosten van het rijk. Deze speelde vooral in op de wijdverbreide onvrede met de zwaarte van de belastingen. Ook de voorstanders van ikonenverering en de kalief steunden Thomas en dat leidde tot een belegering van Constantinopel. Gelukkig voor Michaël kwam [[
Omstreeks [[826]] ging [[Kreta]] over in moslimhanden, zij het niet die van de [[kalief]], die zelf ook problemen had. [[Saracenen|Saraceense]] avonturiers uit Spanje hadden [[Vroeg-islamitisch Egypte|Egypte]] in [[816]] overgenomen en probeerden nu hun machtsbereik uit te breiden. Kreta werd daarmee een zeeroversnest en zou dat nog anderhalve eeuw blijven. Ook op [[Sicilië]] maakten de Arabieren uit Noord-Afrika handig gebruik van onenigheid tussen de lokale Byzantijnse machthebbers en begonnen in [[827]] met de verovering van het eiland. De positie van Byzantium als zeemacht was hiermee zwaar aangetast.
| |||