Zachte g: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 17:
De palatale uitspraak van de ''g'' komt niet voor in het [[Holland]]s, waar de standaardtaal op gebaseerd is. Hierdoor is de harde ''g'' de ongemarkeerde variant, en de zachte ''g'' de gemarkeerde variant geworden. Dat wil zeggen: de harde ''g'' wordt als standaard beschouwd, een zachte ''g'' valt in Nederland op. Doordat de meeste Nederlandse sprekers met een zachte g uit Noord-Brabant en Limburg komen, wordt de zachte ''g'' in Nederland van oudsher geassocieerd met het [[Rooms-katholieke Kerk|katholicisme]]. Dat in het Nederlandse staatsbestel lange tijd de [[protestantisme|protestanten]] overheersten, droeg niet bij aan een positieve waardering van een zachte ''g''.
Hoewel een zachte ''g'' in Nederland nog steeds de gemarkeerde variant is, is het stigma heden ten dage een stuk minder. Desondanks kiezen sommige Nederlanders die van huis uit een zachte ''g'' hebben, er nog steeds voor om de ongemarkeerde, harde ''g'' aan te leren. Dit geldt nog steeds vrij sterk voor studenten van de Nederlandse [[toneelschool|toneelscholen]] en voor [[presentator]]en op [[radio]] en [[televisie]]. Dit wordt door veel zuidelingen [[Noord-Brabant]] en [[Limburg]] hun niet in dank afgenomen. Omdat dees juist trots zijn op hun zacht ''g''.
Vaak wordt er ook de spot gedreven met mensen die met een zachte ''g'' spreken. Zoals [[Hollanders]] die meteen een link leggen met [[Belgen]].
| |||