'''Remi (soms "'Remy"') Schrijnen''' ([[Kumtich]], [[24 december]] [[1921]] - [[Hagen]], [[27 juli]] [[2006]]) was een Belgisch (Vlaams) vrijwilliger bij het [[Vlaams Legioen]] van de [[Waffen SS]]. Hij werd als een dervan de weinige buitenlandse vrijwilligers gedecoreerd met het [[Ridderkruis]] van het [[IJzeren Kruis (Duitsland)|IJzeren Kruis]].
Remi Schrijnen was voor de [[Tweede Wereldoorlog]] al een fervent Vlaams nationalist en lid van het [[Vlaams Nationaal Verbond]].
In de Waffen-SS bereikte Remi Schrijnen de rang van [[Unterscharführer]] (overeenkomend met [[sergeant]]) in de IVe SS Freiwillige [[Panzer Grenadier Brigade Nederland]]. Hij wist bij [[Narva]] geheel alleen meerdere (tussen de 7 en 11) Russische tanks te vernietigen. Daarvoor ontving hij zijn [[ridderkruis]]. Hij droeg ook het [[Infanterie-Sturmabzeichen]] en het [[gewondeninsigne]] in Goud.
Remi Schrijnen overleefde de oorlog en werd krijgsgevangen gemaakt. Hij werd wegens [[landverraad]] ter dood veroordeeld, maar kreeg [[gratie]] en werd in 1950 voorwaardelijk weer vrijgelaten. Hij nam in België desondanks deel aan zogenaamde "'amnestiemarsen"' waarin de vrijlating van collaborateurs werd geeistgeëist. Deze betogingen eindigden vaakregelmatig in relllen en geweld. Remi Schrijnen verdween weer voor twee jaar achter de tralies. Later emigreerde hij naar de [[Bondsrepubliek Duitsland]]. Door dienst te nemen in het Duitse leger, was hij Duits staatsburger geworden. In rechts-radicale kringen werd Remi Schrijnen zeer bewonderd.Daaren noemdekreeg menhij hemde "bijnaam 'de laatste ridder van Vlaanderen"'. Dat is ook de titel van een boek dat in 1998 over hem verscheen.
