Carl Rogers: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k cat |
|||
Regel 1:
[[Afbeelding:Carl Ransom Rogers.jpg|thumb|Een schetstekening van Rogers]]
'''Carl Ransom Rogers''' ([[Oak Park (Illinois)]], [[8 januari]] [[1902]] – [[La Jolla]] ([[Californië]]), [[4 februari]] [[1987]]) was een [[Verenigde Staten|Amerikaanse]] [[psycholoog]] en [[psychotherapeut]]. Samen met [[Abraham Maslow|Abraham H. Maslow]] wordt hij als grondlegger van de [[humanistische psychologie]] beschouwd.
Rogers heeft zijn opvattingen over de ''groei van de persoonlijkheid'' of zijn ''Rogeriaanse Psychologie'' uiteengezet in tal van boeken en tijdschriftartikels. Aan de basis van zijn theorie over het menselijk gedrag liggen onder meer volgende stellingen:
Regel 7:
Voor de psycholoog komt het er op aan de wereld door de ogen van de consultant te zien; de gevoelens van de andere ervaren, terwijl men toch de nodige emotionele afstand bewaart (non-directief). Dit vormt de basis van zijn Rogeriaanse therapie, beter bekend als de [[cliëntgerichte psychotherapie]].
Bij Rogers loopt het persoonlijke leven door het wetenschappelijke heen. In zijn boeken vertelt hij bijvoorbeeld persoonlijke verhalen over de relatie met zijn vrouw en zijn ervaringen met patiënten en studenten. Tijdens zijn leven en daarna werd hij bekritiseerd wat betreft zijn wetenschappelijke methode en de effectiviteit van zijn therapeutische benadering.
== Stellingen ==
Regel 30:
#In sommige omstandigheden, als er helemaal geen bedreiging is voor de ik-structuur, kunnen inconsistente ervaringen waargenomen en onderzocht worden, en wordt de ik-structuur aangepast om dergelijke ervaringen te kunnen assimileren.
#Als het individu al zijn zintuiglijke en inwendige waarnemingen kan integreren in één consistente ik-structuur, dan zal hij de anderen onvermijdelijk beter begrijpen, en hen als aparte individuen aanvaarden.
#Naarmate een individu meer van zijn organische (betekenisvolle) ervaringen waarneemt en aanvaardt, zal zijn eigen waardensysteem, dat sterk berustte op de verinnerlijking van verwrongen symbolen, vervangen worden door een voortdurend veranderend waarderingsproces.
Daarenboven paste Rogers "onvoorwaardelijke waardering" toe, wat gedefinieerd kan worden als iemand aanvaarden "zonder enig negatief oordeel betreffende zijn fundamentele waarden". <ref>Barry, P. (2002). Mental Health and Mental Illness. (7th ed.) New York: Lippincott.</ref>
Regel 48:
{{DEFAULTSORT:Rogers, Carl}}
[[Categorie:Amerikaans psycholoog]]
[[Categorie:Amerikaans humanist]]
| |||