Communistische Partij van Cuba: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Versie 40644745 van 92.109.213.140 (overleg) ongedaan gemaakt. Vandalisme
Regel 20:
 
Na de [[Tweede Wereldoorlog]] werd de partijnaam veranderd in ''Volkssocialistische Partij'' (Partido Socialista Popular) en voerde de partij een pragmatische koers en was het sterk beïnvloed door de [[Communistische Partij van de Verenigde Staten|Communistische Partij van de Verenigde Staten van Amerika]] (CPUSA). De partij liet zich tijdens de guerrillastrijd in de [[1950-1959|jaren 50]] weinig lovend uit over [[Fidel Castro]] en diens [[Beweging van de 26ste Juli]] en steunde de partij het bewind van president [[Fulgencio Batista]]. Twee jaar na de [[Cubaanse Revolutie]] van [[1959]], in [[juli]] [[1961]] werd de ''Geïntegreerde Revolutionaire Organisatie'' ([[Organisaziones Revolucionarias Integradas]]) opgericht. Deze organisatie kwam tot stand na een fusie van de Volkssocialistische Partij (onder leiding van [[Blas Roca]]), de Beweging van de 26ste Juli (van [[Fidel Castro]]) en het [[Revolutionaire Directorium van de 13de Maart]] (van [[Faure Chomón]]). De ORI werd op [[26 maart]] [[1962]] omgedoopt in ''Verenigde Partij van de Cubaanse Socialistische Revolutie'' ([[Partido Unido de la Revolución Socialista de Cuba]]).
 
Deze PURSC werd op [[3 oktober]] [[1965]] de '''Communistische Partij van Cuba''' (PCC). [[Fidel Castro]] werd tot eerste secretaris van de PCC gekozen, een post die hij thans ([[2006]]) nog steeds bekleedt. De eerste tien jaar van haar bestaan stelde de partij weinig voor. Pas omstreeks [[1975]] begon het ledental te groeien en maakte de partijleiding werkelijk werk van het rekruteren van nieuwe leden. In 1985 telde de partij ten slotte 520,000 leden.
 
De PCC voerde de eerste 25 jaar van haar bestaan een pro-Sovjetkoers. Met de veranderingen in Oost-Europa en het verdwijnen van de [[Sovjet-Unie]] in [[december]] [[1991]] besloot de partij te hervormen. Tijdens het partijcongres van 1991 werd de partij "de partij van de Cubaanse natie" en niet langer meer "de partij van de werkende klasse." [[Karl Marx|Marx]] en [[Vladimir Lenin|Lenin]] bleven inspiratiebronnen, maar er werd een nieuwe ideoloog toegevoegd, namelijk de 19e-eeuwse Cubaanse vrijheidsstrijder [[José Martí]].
 
Uiteindelijk accepteerde het [[Politbureau]] van de PCC in de [[1990-1999|jaren 90]] op beperkte schaal de [[markteconomie]] en werden de staatsboerderijen vervangen door coöperatieve boerderijen.
 
== Structuur ==