Gotische Oorlog (376-382): verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 17:
In de late winter van 377 begon de oorlog in alle ernst. Het zou zes jaar duren voor de vrede in 382 werd hersteld. De resterende Goten trokken vanuit [[Marcianopolis]] verder naar het zuiden. Zij verschenen in de buurt van Adrianopel. De Romeinse reactie was om een leger onder leiding van Valens uit te sturen om de Goten te confronteren en te verslaan. In 378 vertrok Valens vanuit [[Constantinopel]] naar het noorden. Hij werd echter zelf verslagen (en gedood) bij de [[slag bij Adrianopel (378)]] (het moderne [[Edirne]]). Deze overwinning gaf de Goten de vrijheid om naar believen door het land te trekken; in de rest van 378 waren zij vooral actief in [[Thracië]]. In 379 ondervonden de Goten slechts lichte Romeinse tegenstand. Zij trokken nu naar het noordwesten naar de provincie [[Dacia]] (ten zuiden van de Donau). Ook dit gebied werd geplunderd.
In 380 splitsten de Goten zich op in twee delen: de legers van de Tervingi en [[Ostrogoth|Greuthungi]]; een voorname reden waren de grote moeilijkheid om een groot leger van een permanente stroom voedsel voor de mensen en leeftocht voor het vee en de paarden te voorzien. De Greuthungi trokken naar het noorden naar [[Pannonia]], waar zij door de keizer van het [[West-Romeinse Rijk]] [[Gratianus]] werden verslagen. De Tervingi onder [[Fritigern]]
==Rest==
| |||