Lethe (mythologie): verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
|||
Regel 1:
{{zie artikel|Voor het Groningse gehucht, zie [[De Lethe]]}}
In de [[Griekse mythologie]] is de '''Lethe''' (Gr. ''lèthè'', ''ληθη'', "vergetelheid") een
De Lethe stroomde rond de grot van [[Hypnos]] en kronkelde verder door de onderwereld.
Ook in [[Dante Alighieri|Dante]]s ''[[De goddelijke komedie|Goddelijke komedie]]'' komt de Lethe voor. Hier is ze een rivier in het [[Tuin van Eden|aardse paradijs]], waaruit de berouwvolle zielen drinken om hun zonden te vergeten, alvorens ten [[hemel]] te stijgen.▼
Lethe was ook de naam van de godin van de vergetelheid.
▲Ook in [[Dante Alighieri|Dante]]s ''[[De goddelijke komedie|Goddelijke komedie]]'' komt de Lethe voor. Hier is ze een rivier in het [[Tuin van Eden|aardse paradijs]], waaruit de berouwvolle zielen drinken om hun zonden te vergeten, alvorens ten [[hemel]] te stijgen. In [[John Milton]]'s [[Het Verloren Paradijs]] wordt de Lethe als volgt omschreven: "De stroom van de vergetelheid heeft daar haar waterig labyrint; wie ervan drinkt, vergeet meteen al wat hij is geweest, vergeet vreugde en leed, genot en pijn".
De rivier de Lethe speelt ook een rol in bepaalde klassieke theologische filosofieën. De zielen van overledenen zouden van de rivier de Lethe moeten drinken voor zij gereïncarneerd konden worden. In [[De Republiek]] van [[Plato]] wordt verhaald over de vlakte van Lethe, waardoor de rivier de Ameless (de onverschilligheid) stroomt. In andere filosofieën bestond er naast de Lethe nog een tweede rivier, de [[Mnemosyne]]: degene die van die rivier drinkt zal zich juist alles herinneren en alwetend worden. Men kreeg na de dood de keus om te drinken van de Lethe of van de Mnemosyne.
==Zie ook==
| |||