Styx (mythologie): verschil tussen versies

De '''Styx''' ([[Grieks]]: {{Polytonic|Στύξ}}, letterlijk "Haat of afschuw, vooral tegenover mensen") is in de [[Griekse mythologie]] de rivier die de bovenwereld of aarde scheidt van de [[onderwereld (mythologie)|onderwereld]] (zieof ook[[Hades]]. De Styx is een van de vijf rivieren in de onderwereld, de anderen zijn de [[AcheronPhlegeton]], (mythologie)|de [[Acheron]]), de [[Cocytus]] en de [[Lethe]]. Deze rivieren komen bij elkaar in het centrum van de onderwereld in een groot moeras, die soms ook met Styx aangeduid wordt.

Bij de Styx zwoeren goden hun plechtigste eden. De oorsprong hiervan lag in de oorlog met de [[Titanen]]. De godin Styx was de eerste die Zeus te hulp kwam in zijn strijd met de Titanen. Na de oorlog beloofde Zeus dat alle eden bij de Styx gezwoden moesten worden. Als ze die gelofte niet nakwamen door bepaalde redenen, kon de desbetreffende godheid een jaar lang niet meer ademen, geen [[Nectar (mythologie)|nectar]] drinken of [[Ambrozijn (mythologie)|ambrozijn]] eten en mocht hij gedurende negen jaar niet deelnemen aan de beraadslagingen of feesten van de goden.

Styx was echter ook eende Grieksenaam [[Nimfvan (mythischeen Griekse wezen)|nimf]]godin, die een personificatie was van de rivier. Styx was de dochter van [[Oceanus (mythologie)|Okeanos]] en [[Tethys (mythologie)|Tethys]], en was onder meer de moeder van [[Bia (godin)|Bia]], [[Zelus]], [[Nikè]] en [[Kratos]] (en volgens sommige bronnen ook [[Eos (mythologie)|Eos]]).