Louis Vierne: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 26:
Zijn ouders waren de [[Bonapartisme|bonapartistische]] [[journalist]] Henri Vierne en Marie Joséphine Gervaz. Zijn vader veranderde enkele malen van baan als [[hoofdredactie|hoofdredacteur]] van diverse [[krant]]en en werd tenslotte [[redacteur]] bij ''[[Le Figaro]]''. Daarom verhuisde het gezin in 1876 van Poitiers naar [[Rijsel|Lille]] en vier jaar later naar Parijs. In 1886 overleed de vader aan [[maagkanker]], wat de jonge Louis zeer aangreep.
Het leven van Louis Vierne werd gekenmerkt door voortdurende tegenslagen. Hij werd zo goed als [[blindheid|blind]] geboren. Op zevenjarige leeftijd onderging hij een operatie waardoor hij gedeeltelijk kon zien en zonder hulp over straat kon. Na 1918 werd hij echter geheel blind en was hij afhankelijk van [[braille]].
Hij trouwde in 1899 met Arlette Taskin, dochter van de beroemde [[bariton (zangstem)|bariton]] [[Alexandre Taskin]], afkomstig uit een bekende familie van [[muziekinstrument]]enbouwers uit [[Theux]] bij [[Luik (stad)|Luik]]. Zij kregen twee zoons Jacques (1900) en André (1903) en een dochter Colette (1906), van wie alleen de laatste de meerderjarige leeftijd bereikt heeft.
Viernes oogproblemen leidden in 1906 tot een ongeluk op straat. Bij zijn val in een gat in het wegdek liep hij zo'n
In 1909 gingen Vierne en zijn vrouw uit elkaar. Zij verliet hem voor de [[orgelbouwer]] [[Charles Mutin]], degene aan wie hij zijn tweede orgelsymfonie had opgedragen. Voor de componist was dit een grote schok. Hij trok met Jacques in bij zijn moeder, de beide andere kinderen bleven bij zijn ex.
Daarmee was de reeks tegenslagen nog lang niet voorbij. Viernes moeder overleed in 1911 aan [[nierfalen]], slechts vier dagen later overleed [[Alexandre Guilmant]] aan dezelfde ziekte. In 1913 bezweek zijn 10-jarige zoon André aan [[tuberculose]]. In 1915 liet de [[sopraan (zangstem)|sopraan]] Jeanne Montjovet, die sinds 1911 zijn vriendin en [[Muzen#Afgeleide betekenissen|muze]] was geweest, hem in de steek. In 1917 resp. 1918 stierven, beiden in Franse [[dienstplicht|krijgsdienst]], zijn 17-jarige zoon Jacques en zijn 40-jarige broer [[René Vierne|René]], ook organist. Vooral de dood van Jacques is Vierne nooit te boven gekomen. De rest van zijn leven werd hij gekweld door schuldgevoel, omdat hij zijn minderjarige zoon toestemming had gegeven om als soldaat te vechten in de [[Eerste Wereldoorlog]].
;Musicus
| |||