Herman Heinsbroek: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Hehein (overleg | bijdragen)
Geen bewerkingssamenvatting
Hehein (overleg | bijdragen)
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 20:
| website = http://www.parlement.com/9291000/biof/02384
}}
'''Hermanus Philippus Johannes Bernardus (Herman) Heinsbroek''' ([[Schiedam]], [[12 januari]] [[1951]]) is een [[Nederland]]s [[ondernemer]] en voormalig [[Ministerie van Economische Zaken (Nederland)|ministerMinister van Economische Zaken]].
 
Heinsbroek werd geboren als zoon van de onderdirecteurbedrijfsleider van jeneverstokerjeneverstokerij Blankenheim & Nolet. Hij studeerde [[rechtsgeleerdheid|rechten]] ([[bedrijfskunde|bedrijfsjuridisch]] en [[Burgerlijk recht|civielrechtelijk]]) aan de [[Erasmus Universiteit Rotterdam]] ([[doctoraalexamen]] 1975). Aansluitend volgde hij het "diplomatenklasje" van het [[Ministerie van Buitenlandse Zaken (Nederland)|Ministerie van Buitenlandse Zaken]], en bekleeddewas functiesin ophet dekader postendaarvan inkorte [[Istanboel]]tijd engestationeerd [[Brusselin (stad)|Brussel]]Instanbul. Na het klasje hield hij de diplomatieke dienst voor gezien en trad in dienst van CBS Records.
 
Na een korte carriere bij CBS werd hij in 1979 benoemd tot Directeur Arcade Benelux B.V. In 1984 kreeg hij via een management buy-out de meerderheid van de aandelen van het bedrijf in handen en bouwde Arcade Music uit tot een grote speler op de Europese muziekmarkt met vestigingen in 11 landen. Tot de Arcade Entertainment-groep behoorden in Nederland o.a. ook CNR MUsic B.V., de winkelketen The Music Store, Radio 10 Gold, Concert Radio en TV-muziekzender TMF. Eind 1995 werd het bedrijf verkocht aan Wegener N.V. te Apeldoorn. Met een geschat vermogen van 164 miljoen euro kwam hij in 2006 in de top-500 van miljonairs van het blad [[Quote]].
 
Heinsbroek zat namens de [[Lijst Pim Fortuyn|LPF]] in het [[kabinet-Balkenende I]] als [[Ministerie van Economische Zaken (Nederland)|Minister van Economische Zaken]]. Hij kwam echter enkele malen in aanvaring met een andere LPF-minister, [[Eduard Bomhoff]] van Volksgezondheid, Welzijn en Sport. Op 16 oktober 2002 boden beide ministers hun ontslag aan, maar dit bleek niet voldoende om het vertrouwen van het kabinet in verdere samenwerking met de LPF te herstellen. Het kabinet viel, mede als gevolg van deze [[Kabinetscrisis over de LPF|LPF-crisis]], nog diezelfde dag.
 
Op 22 oktober 2002 richtte Heinsbroek een eigen partij op, de [[Lijst Nieuwe Politiek]] (LNP), aanvankelijk met de bedoeling mee te doen aan de [[Tweede Kamerverkiezingen 2003|Kamerverkiezingen op 22 januari 2003]]. Het programma van zijn partij bevatte belangrijke onderdelen uit het LPF-programma, maar ook nieuwe standpunten. Andere kandidaten van de partij waren onder meer [[Harry Wijnschenk]], voormalig LPF-fractievoorzitter, en [[Fred Schonewille]], voormalig LPF-kamerlid. In november maakte hij bekend niet voldoende geschikte kandidaten te kunnen vinden voor deelname aan de verkiezingen.
Regel 33:
 
Sinds 2006 houdt Heinsbroek zich vooral bezig met het bestuderen en verzamelen van hedendaagse kunst, in het bijzonder Chinese kunst.
Hij is gedelegeerd commissaris van Belinco N.V.
 
Heinsbroek verleende kort zijn medewerking aan het economisch 'masterplan' van de politieke partij [[Democratisch Politiek Keerpunt]] (DPK), dat op 15 augustus 2012 werd gepresenteerd.<ref>[http://www.volkskrant.nl/vk/nl/10637/Politiek/article/detail/3301528/2012/08/15/Groot-economisch-visionair-Heinsbroek-heeft-geen-cijfers-achter-de-komma-nodig.dhtml 'Groot economisch visionair' Heinsbroek, geen cijfers achter komma nodig], [[de Volkskrant]], 15 augustus 2012</ref>
 
==Externe links==