Michiel van Kempen: verschil tussen versies

Het literaire werk van Van Kempen omvat twee romans, verschillende verhalenbundels en twee kinderboeken. Zijn verhalend proza laat in verschillende settings zien hoe mensen vanuit verschillende culturele achtergronden telkens opnieuw stuiten op de fundamentele onmogelijkheid nader tot elkaar te komen. In de roman ''Plantage Lankmoedigheid'' (1997) is die thematiek uitgewerkt in het Suriname van de jaren van de militaire ‘revolutie’, de jaren ’80 van de twintigste eeuw. Ook verschillende verhalen van ''Landmeten'' (1992), gepubliceerd onder het [[pseudoniem]] Winston Leeflang, spelen zich tegen dat décor af. In het titelverhaal van ''Pakistaanse nacht en andere verhalen'' (2002) ziet een westers koppel op reis in [[Pakistan]] zich geconfronteerd met een gepensioneerde legerkolonel die er een verborgen agenda op na blijkt te houden. ''Het Nirwana is een lege trein'' (1990) bundelt reisverhalen over [[India]]. In 2012 verscheen zijn poëziedebuut ''Wat geen teken is maar leeft''. Het gedicht 'Runenteken' daaruit werd opgenomen in ''De 100 beste gedichten gekozen door Ahmed Aboutaleb voor de VSB Poëzieprijs 2014'' (2014).