|
Op 16 januari 1945 trok Hitler zich in de Führerbunker terug, omdat de kans op een luchtaanval in de [[Rijkskanselarij|Reichskanzlei]], die boven de grond lag, steeds groter werd. Hij werd vergezeld door zijn staf, [[Martin Bormann]] (zelfde maand), [[Eva Braun]] (februari) en het gezin van [[Joseph Goebbels]] (april). In de Vorbunker werden de zes kinderen van Goebbels ondergebracht en 25 tot 35 medische en administratieve medewerkers.Ook Hitlers [[hond]] [[Blondi]] ging mee de bunker in. In het begin gingen ze nog regelmatig buiten wandelen, maar sinds maart was het risico te groot en bleven ze binnen.
Veel medewerkers en leden van Hitlers staf verlieten de bunker op [[22 april|22]] en [[23 april]], alvorens heelvoordat Berlijn zou zijn omsingeld door troepen van de [[Sovjet-Unie]] ([[Slag om Berlijn|de Slag om Berlijn]]). Hoewel veel getrouwen rond de [[Führer]] hem trachtten te overtuigen de wijk te nemen naar zijn zomerhuis hetde [[Berghof]] in het zuiden van het land, verkoos Hitler ervoor te blijven. Op 29 april trouwde hij met Eva Braun en de volgende dag pleegden ze samen zelfmoord. Ze namen een capsule gevuld met cyanide in, waarbij Hitler, voor de zekerheid, ook nog een pistool tegen zijn hoofd hield en tegelijkertijd met het innemen van de cyanide, afvuurde. Joseph en [[Magda Goebbels]] lieten hun kinderen eerst drogeren en daarna middels een [[Kaliumcyanide|blauwzuurcapsule]] in de mond door Dr. Ludwig Stumpfegger, Hitlers persoonlijke arts, ombrengen<ref name="KershawVergelding1103">Ian Kershaw, Hitler 1936-1945 - Vergelding, Spectrum, 2008, pag. 1103</ref><ref name="EvansOorlog773">Richard J. Evans, ''Het Derde Rijk - Oorlog'', Spectrum, 2009, pag. 773</ref> Later die avond pleegde Magda samen met haar man in de tuin van de Rijkskanselarij [[zelfmoord]] door middel van een blauwzuurcapsule.<ref name="KershawVergelding1103" /><ref name="Ondergang170">Joachim Fest, ''De Ondergang - Hitler en het einde van het Derde Rijk'', Manteau, 2005, pag. 170</ref> Een SS'er had de opdracht gekregen ook twee kogels in ieder lichaam te schieten, zodat het zeker was dat ze dood waren.<ref name="KershawVergelding1103" /><ref name="Ondergang170" /> Hierna werden de lichamen verbrand, maar door de beperkte hoeveelheid benzine werden de lichamen maar deels verbrand en waren nadien goed te herkennen.<ref name="EvansOorlog773" /><ref>Ralf Georg Reuth, ''Goebbels: Eine Biografie'', München, 1995, pag. 613-614</ref>
De meeste vanVan de overige mensen in de bunker vertrokken de meesten enkele uren later en probeerden door de Russische linies te brekenkomen om zo aan gevangenschap te ontkomenontlopen; zijn secretaresses ontkwamen, [[Martin Bormann|Bormann]] is later dood op straat gevonden. De mensen die in de bunker bleven totdat de vijand hen kwam halen, moesten wachten tot [[2 mei]]. Ze werden door de Russen krijgsgevangen gemaakt. In de bunker zelf vonden de Russen meer dan een dozijn lichamen van personen die zelfmoord hadden gepleegd en een hoop verbrande documenten.
== Na de Tweede Wereldoorlog ==
|
