Erekruis voor de Wereldoorlog: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
|||
Regel 24:
De achterkant van het kruis was glad. Daarop vindt men wel de stempels, cijfers of letters van de gecertificeerde bedrijven die de ongeveer 10 miljoen kruisen hadden mogen maken.
Aanvragen hadden voor 31 maart 1935 ingediend moeten zijn maar daarvan kon worden afgeweken. Nadat Duitsland delen van Polen, Frankrijk en België had geannexeerd werden ook daar alsnog Erekruisen voor de Wereldoorlog toegekend. In totaal zijn er in de periode voor 1936 6.202.883 kruisen met zwaarden, 1.120.449 kruisen zonder zwaarden uitgereikt. 345.132 weduwen en 372.950 ouders of ouderparen ontvingen een kruis ter herinnering aan hun omgekomen man of zoon. Ook na die datum werden nog kruisen toegekend wanneer de aanvrager wist te verklaren waarom hij of zij zo laat met de aanvraag was gekomen. Na de annexaties van Oostenrijk enm het Sudetenland en het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog zijn daar nog honderdduizenden kruisen bijgekomen. In totaal zijn er rond de tien miljoen Erekruisen voor de Wereldoorlog toegekend.
De kruisen werden onmiddellijk na het IJzeren Kruis op de linkerborst gedragen. IJzeren Kruis en Erekruis voor de Wereldoorlog kregen voorrang op de orden en decoraties van de voormalige Duitse staten. Een Erekruis voor de achtergebleven Weduwen en Ouders van Gesneuvelde Oorlogsdeelnemers uit de Wereldoorlog werd door de weduwe, de vader en na zijn dood door de vader en na zijn dood de moeder gedragen. Er waren ook miniaturen verkrijgbaar om op ee rokkostuum te dragen. Het dragen van een [[knoopsgatversiering]] van het lint en het dragen van een lint zonder de zwaarden in het knoopsgat van een geklede jas was toegestaan.
| |||