Eikenloof: verschil tussen versies

Het [[kleinood]] van het [[Legioen van Eer]] heeft een krans die voor de helft uit eiken- en voor de helft uit lauwerbladeren bestaat. Dit ontwerp is ook in de [[Leopoldsorde (België)|Leopoldsorde]] en in moderne Franse orden nog terug te vinden. De [[Duitse Democratische Republiek]] koos in 1953 bij het ontwerp van haar [[Karl Marx-orde]] voor een typisch Duitse krans van enkel eikenbladeren. Portugal onderstreept het militaire karakter van de [[Orde van de Toren en het Zwaard]] door een krans van louter eikenbladeren. De Italiaanse [[Militaire Orde van Savoye]] heeft een gedeelde krans. Ook Griekenland volgde bij de [[Orde van de Verlosser]] het Franse voorbeeld.

 

 

Eikenbladeren werden in het begin van de 19e eeuw belangrijk als symbool in de [[Romantiek (stroming)|romantiek]]. De eikenkrans zou dan een typisch noordelijk, [[Germanen|Germaans]] symbool zijn en was in de beleving van die tijd mannelijker dan de lauwerkrans. In de [[onderscheiding]]en en ridderorden van de 19e eeuw werden eikenbladeren sinds 1817 gebruikt. De Orde [[Pour le Mérite]] was nu een puur militaire onderscheiding geworden en koning [[Frederik Willem III van Pruisen|Frederik Willem III]] ontwierp zelf een ornament in de vorm van drie eikenbladeren.