Tweede Servische Opstand: verschil tussen versies

In de periode van 1804 tot 1814 hadden de Serviërs bijna het Turkse juk weten af te werpen. De [[pashalik]] [[Belgrado]] kwam in opstand, maar werd in 1814 door de Turken heroverd toen de Serviërs in een interne verdeeldheid verwikkeld waren. De leider van deze opstand, [[KaradordeKarađorđe]], vluchtte naar [[Roemenië]]. De Turken, die ook beseften dat de diepere oorzaak in het wanbeleid van de [[janitsaren]] lag, behandelden de Serviërs aanvankelijk lankmoedig. Na een paar maanden veranderde dit echter, en beschouwden de Turken het als hun goed overwinnaarsrecht de Serviërs financieel uit te knijpen. In 1815 brak hierop een tweede opstand uit, deze keer onder [[MilosMiloš ObrenovicObrenović]].

ObrenovicObrenović wist de Turken militair te verslaan, maar begon, zodra hij de ruimte hiervoor had, meteen met de Turken te onderhandelen. Hij overtuigde de [[sultan]] dat hij slechts de Serviërs enige autonomie wilde gunnen, maar wel onder het Turkse gezag. ObrenovicObrenović erkende het gezag van de sultan, en werd op zijn beurt in december 1815 als vorst van Servië erkend. De souvereiniteit was beperkt, en in Zuid-Servië bleven Turkse troepen gelegerd, maar de Serviërs konden na 400 jaar eindelijk hun eigen zaken behartigen.

Door [[diplomatie]] en [[omkoping]] wist ObrenovicObrenović zijn positie te versterken. Hij benadrukte hierbij altijd zijn trouw aan de sultan. Toen Karadorde het in 1817 waagde om terug te keren naar Servië, liet ObrenovicObrenović hem onthoofden, en stuurde zijn hoofd naar [[Constantinopel|Istanbul]]. Dit was meer dan een brute moord op een politiek tegenstander. Het was ook een bewijs van zijn trouw aan de sultan.

ObrenovicObrenović en zijn opvolgers wisten de Servische autonomie steeds verder uit te breiden. Door de [[belasting (fiscaal)|belastinginkomsten]] werd hij rijker en rijker, en ten slotte wist ObrenovicObrenović concessie na concessie van de sultan los te krijgen voor leningen. In [[1830]] werd ObrenovicObrenović erfelijk vorst, in [[1867]] vertrokken de laatste Turkse troepen, en in [[1878]] werd Servië volledig onafhankelijk.