Marcus van Blankenstein: verschil tussen versies

Van Blankenstein studeerde [[Nederlandse literatuur|Nederlandse letteren]] aan de [[Universiteit van Leiden]] en [[Wetenschappelijke promotie|promoveerde]] daar in [[1911]]. Hij begon zijn journalistieke [[carrière]] in [[1906]] bij de ''[[Nieuwe Rotterdamsche Courant]]'' en was van [[1909]] tot [[1920]] [[correspondent]] in [[Berlijn]].

Vooral in de Eerste Wereldoorlog spon de van oorsprong tot filoloog opgeleide Van Blankenstein vanuit zijn Berlijnse standplaats een netwerk aan contacten op het hoogste diplomatiek niveau. Dat netwerk, zijn afkomst uit een neutraal land en zijn werk voor een van de best geïnformeerde kranten in die tijd maakte hem geschikt om bij tijd en wijle een rol als diplomatieke boodschapper te spelen. Zo bracht hij in 1917 officiële boodschappen uit het revolutionaire Rusland over naar Duitsland. Bij de behandeling van het omstreden verdrag met België, dat tussen 1925 en 1927 Nederland in zijn greep hield, heeft hij zich sterk tegen dit verdrag verzet. Er was zelfs sprake van een ‘lobby’ van Van Blankenstein tegen het verdrag.

Van Blankenstein was in zijn journalistieke bijdragen een groot criticus van nazi-Duitsland. Hij was joods-orthodox en onderstreepte dit nadrukkelijk door zijn journalistieke bijdragen regelmatig te ondertekenen met de joodse ster. Van Blankenstein stond hoog op de zogenaamde zwarte lijst van personen die de nazi's na de bezetting van Nederland wilden oppakken. Reeds enkele jaren voordat de Duitsers Nederland binnentrokken heefthad hij zeer nauwe banden gehad met de inlichtingendiensten van Engeland, Nederland en Tsjechoslowakije.

Wegens zijnVan Blankensteins felle bestrijding van het [[nationaalsocialisme]] kwam het in [[1936]] tot een breuk met de ''Nieuwe Rotterdamsche Courant''. Gedurende de [[Tweede Wereldoorlog]] leefde hij daarom in ballingschap in [[Engeland]] waar hij hoofdredacteur was van het Londense weekblad ''[[Vrij Nederland]]''. Bij terugkeer in Nederland vond hij zijn huis in [[Wassenaar (gemeente)|Wassenaar]] leeggeplunderd door de voormalige bezetters.

Vanaf [[1946]] was hijVan Blankenstein verbonden aan ''[[Het Parool]]'' waar hij tot de dag voor zijn dood heeft gewerkt. Als reisjournalist schreef hij boeken over onder andere [[België]], [[Indonesië]], de [[Sovjetunie]] en [[Suriname]].