Media Records: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 1:
'''Media Records''' was een Italiaanse platenfirma die tussen 1986 en 2006 actief was. De eigenaar van het label was Gianfranco Bortolotti (1959). Het label was gespecialiseerd in dancemuziek en kenmerkte zich door een fabrieksmatige aanpak met een veelvoud aan concepten projecten die door hele productieteams werden uitgewerkt. De Media Records beleefde zijn grootste successen met namen als [[Cappella]], [[Mario Piu]], [[Mauro Picotto]] en [[Gigi d'Agostino]]. Ook beheerde het een groot aantal sublabels, waarvan [[BXR]] en [[Nukleuz]] de bekendste waren. Media Records heeft door zijn werkwijze en de grote hoeveelheid platen die gemaakt zijn een belangrijke stempel op de Italiaanse dancemuziek gezet.<ref>[http://www.discogs.com/label/2280-Media-Records Media Records]</ref>
 
==Oprichting==
Het label werd in 1986 opgericht door de Italiaanse Gianfranco Bortolotti uit [[Brescia (stad)|Brescia]]. Bortolotti was actief in de [[Italoitalo disco]] scene. Zo was hij in 1983 betrokken bij de hit ''Do it again meets Billie Jean'' van Club houseClubhouse. Hij richtte het label op om deze platen te kunnen uitbrengen. Een jaar later wijzigde hij zijn koers echter. In de opkomst van housemuziek zag hij grote kansen. Zelf startte hij het houseproject [[Cappella]]. Een ander project waar hij zelf bij betrokken was, is 49'ers, dat in 1990 een hitje heefthad met ''Touch me''.
 
==Strategie==
De strategie van Media Records was het werken inmet concepten. Teams van anonieme producers produceerden platen waar een act omheen werd bedacht.<ref>[https://itunes.apple.com/nl/artist/cappella/id48575868 Biografieën]</ref> De act bestonden uit ingehuurde vocalisten die het gezicht naar de buitenwereld waren. Daarmee kon snel ingespeeld worden op nieuwe trends in de dancemuziek zonder de bagage van een bestaand imago mee te moeten dragen. Zo konden acts eenvoudig worden opgestart en weer worden stilgelegd. De producers konden door onzichtbaar te blijven iedere keer blanco beginnen met iets nieuws. Bortolotti verzamelde een groot producerteam om zich heen waarmee hij grote hoeveelheden platen produceertproduceerde. Enkele namen zijnwaren Pieradis Rossini, Bruno Guerrini, Alessandro Pasinelli, Luca Cittadini, Lorenzo Carpella en Antonio Puntillo.
 
In de vroegeBegin jaren negentig heeftoogstte Media Records enkele successen. Zo iswas er het project [[East sideSide beatBeat]], dat de hitlijsten haalthaalde met ''Ride like the wind'' (1991) en ''Alive & Kicking'' (1992) de hitlijsten behaalt. Andere voor het label belangrijke platen van die tijd zijn R.A.F. -waren ''We gonna get'' (1991) envan FargettaR.A.F. -en ''Movin''' (1992) van Fargetta. Een ander belangrijk strategisch element aanvan de werkwijze van Media Records was het feit dat er bij singles altijd veel remixen werden gemaakt. Op die manier was er voor iedere dj wel een mix die in de draaistijl zou passen.
 
==Succesprojecten==
Grote verkoopsuccessen krijgthad Media Records halverwege de jaren negentig met [[Cappella]]. Het album ''U got 2 know'' en de bijbehorende singles zijnwaren goed voor flinke verkoopsuccessenverkoopcijfers. Cappella iswas de eerste grote actsnaam die oponder hetdit label muziek uitbrengtuitbracht. Naar buiten tredentraden een rapper en een zangeres, terwijl Bortolotti zelf op de achtergrond blijftbleef.
 
Nadat het succes voor Cappella voorbijwas isuitgedoofd, kiestkoos Media Records voor een meer persoonlijkepersoonlijker aanpak. In de periode van 2000 tot 2002 wordenwerden de producers [[Mario Piu]] (''Communication, The Vision''), [[Mauro Picotto]] (''Pulsar, Komodo, Proximus, Like this like that, Back to Cali'') en [[Gigi d'Agostino]] (''La Psssion, L'Amours Toujours, The Riddle'') als zichtbare artiesten geprofileerd. Dat levertleverde een grote hoeveelheid hits op.
 
GedurendeIn de loop der jaren bouwde Bortolotti het label uit tot een grote organisatie. Het hoofdkantoor in [[Brescia heeft(stad)|Brescia]] beschikte op eneen gegeven moment over tien studiosstudio's. Er wordenwerden kantoren geopend in meerdere landen. In [[Hilversum]] werd een Beneluxkantoor geopend. Er werden ook steeds meer sublabels opgericht. Zo iswas er [[BXR]] waaropvoor [[techno]] en [[hardhouse uitkomen]]. Het label [[Nukleuz]] bracht ook hardhouse en richtte zich met name op de Engelse markt. In 2001 kocht Media Records ook het houselabel UMM.
 
==Ontbinding==
In 2006 gaatging Media Records ter ziele. Het bedrijf wordtwerd in stukken gesplitst en de succesvolle delen, zoals Nukluez en BXR, wordenwerden verzelfstandigd over verkocht. In 2009 neemtnam het Duitse [[Zyx recordsRecords]] de overgebleven delen van de catalogus over. Bortolotti heefthad zich in 2002 al teruggetrokken uit Media Records om zich op een andere passie te richten.: Diedie van de architectuur. Hij ontwierp een aantal huizen. Ook werktwerkte hij een tijd bij Zyx Records als directeur.
 
In 2012 besloot Bortolotti weer een platenlabel voor zichzelf te beginnen. Hij begintbegon mediaMedia songsSongs, dat zich ging richten op de verkoop van muziek via het internet. Daarop verschenen ook weer singles van [[Cappella]] en 49'ers.
 
== Externe link ==