Johan Frederik van Pommeren: verschil tussen versies

Johan Frederiks vader overleed in [[1560]]. De regering in Pommeren-Wolgast werd overgenomen door een regentschapsraad onder leiding van de hofmeester, [[Ulrich von Schwerin]]. In [[1565]] reisde Johan Frederik naar het keizerlijke hof in [[Wenen]], waar hij in dienst trad van [[keizer Maximiliaan II]]. Als bevelhebber in het keizerlijke leger streed hij mee tijdens een veltocht tegen het Ottomaanse leger in Hongarije. Hierbij maakte hij een Turk krijgsgevangen, die hij samen met vier kamelen naar Stettin liet overbrengen. In [[1566]] beleende de keizer Johan Frederik officieel met het hertogdom Pommeren. Johan Frederik keerde in [[1567]] terug naar Pommeren, waar hij nu zelf de regering overnam. De regentschapsraad werd ontbonden en tot [[1569]] regeerde hij samen met zijn jongere broer Bogislaw XIII als hertog van Pommeren-Wolgast. Johan Frederik concentreerde zich echter op het bestuur van Kammin, waar hij in [[Koszalin|Köslin]] een nieuw kasteel liet bouwen.

 

 

In het [[Oostzee]]gebied woedde sinds [[1563]] de [[Zevenjarige Oorlog (1563-1570)|Zevenjarige Oorlog]] tussen [[Denemarken]] en [[Koninkrijk Zweden (1523-1814)|Zweden]]. Uiteindelijk sloten de twee partijen op uitnodiging van Johan Frederik in [[1570]] [[Vrede van Stettin|vrede]] in de Pommerse hoofdstad Stettin. Als hertog onderstreepte Johan Frederik zijn status door de grootschalige verbouwing van het [[Slot van Stettin]] in [[Renaissance (stijlperiode)|Renaissance-stijl]]. Daarbij werd de oude [[Sint-Ottokerk]] afgebroken en als [[Slotkerk (Stettin)|slotkerk]] geïntegreerd in het nieuwe paleis. Om de verbouwing, de steeds duurder wordende hofhouding, en het ambtenarenapparaat te kunnen bekostigen poogde de hertog nieuwe belastingen, vooral [[Accijns|accijnzen]], in te voeren. De [[Staten]], gesteund door [[Ernst Lodewijk van Pommeren|Ernst Lodewijk]] van Pomeren-Wolgast, weigerden echter hun goedkeuring te geven. Hierdoor liepen de hertogelijke schulden steeds verder op.