Koninkrijk Kent: verschil tussen versies

Waarschijnlijk de bekendste koning van Kent was [[Ethelbert van Kent|Aethelberht]], die rond 600 regeerde. Hij wordt genoemd als [[bretwalda]], wat volgens de bronnen inhoudt dat zijn 'imperium' (opperkoningschap over koningen van andere koninkrijken) geheel zuid-Engeland (ten zuiden van de [[Humber (rivier)|Humber]]) omvatte. Nog belangrijker is dat hij de eerste Angelsaksische koning werd die tot het [[christendom]] bekeerd werd. Dit werd gedaan door [[Augustinus van Canterbury|Augustinus]], die in [[598]] in Kent aankwam. Augustinus werd [[aartsbisschop van Canterbury]], en ook [[Rochester (Kent)|Rochester]] werd een bisschopszetel. De aanwezigheid van de aartsbisschop gaf Kent in de volgende eeuwen een groter belang dan het anders zou hebben bezeten.

 

 

Na de dood van Æthelberht II had Kent opnieuw dynastieke problemen, waarin koningen elkaar snel opvolgden, vaak met buitenlandse steun, en uiteindelijk werd het in [[785]] veroverd door koning [[Offa]] van Mercia, die persoonlijk de troon van Kent bezette. Na de dood van Offa in [[796]] kwamen de Kentenaren onder [[Eadberht Præn]] in opstand. Deze opstand werd echter neergeslagen door [[Coenwulf van Mercia|Coenwulf]] van Mercia in 798. Coenwulf stelde eerst zijn broer [[Cuthred van Kent|Cuthred]] aan als koning van Kent, toen deze overleed werd hij zelf koning.