Hertogdom Saksen (-1180): verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Bart Versieck (overleg | bijdragen)
Bart Versieck (overleg | bijdragen)
Regel 30:
 
==Geschiedenis==
Reeds in de 7e eeuw kiezen [[Saksen (volk)|Saksische stammen]] ten westen van de [[Elbe (rivier)|Elbe]] een hertog die hun legeraanvoerder werd. De hertog werd dus steeds gekozen, er was dus geen sprake van erfopvolging zoals een paar eeuwen later traditie werd.
 
De [[Frankische Rijk|Frankische]] koning [[Karel de Grote]] begon in [[772]] een lange strijd, welke bekend zijn komen te staan als de [[Saksenoorlogen]], om Saksen te onderwerpen, waar hij pas in [[804]] in slaagde. Als het rijk van Karel de Grote in het [[verdrag van Verdun]] in [[843]] wordt opgesplitst en zijn erfopvolgers zich niet veel meer van de lokale problemen (de invallen van de [[Vikingen|Noormannen]] onder andere) aantrokken, kregen de Saksische hertogen een grotere macht en autonomie. Het is in die periode dat onder andere ook de [[Graafschap Vlaanderen|graven van Vlaanderen]] hun macht uitbreidden.
 
[[Hendrik de Leeuw]] had een succesvolle expansiepolitiek gevoerd maar kreeg het aan de stok met keizer [[Frederik I van Hohenstaufen|Frederik I Barbarossa]] die hem in 1180 naar Engeland verbande. Na dit jaar viel het stamhertogdom uit elkaar en het [[hertogdom Saksen (1180–1296)|nieuwe hertogdom]] dat kleiner was en meer oostelijk gelegen was dan het oude stamhertogdom. De hertogelijke titel ging naar [[Bernhard III van Saksen]], en daarna naar [[Albrecht I van Saksen]], na wiens dood het hertogdom opgedeeld werd in twee takken: [[Hertogdomhertogdom Saksen-Lauenburg|Saksen-Lauenburg]] en [[Hertogdomhertogdom Saksen-Wittenberg|Saksen-Wittenberg]]. Dit betekende het einde van het stamhertogdom Saksen.
 
==Zie ook==