Hermine Reuß oudere linie: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k nav oplettendheid Paul Brussel, al was ze prinses van Reuss, en vorstin van Stolberg maar het stond er ongelukkig
Edwinb (overleg | bijdragen)
tp
Regel 1:
[[Afbeelding:Hermine of Reuss.jpg|thumb|Hermine van Reuss]]
[[Afbeelding:Bundesarchiv Bild 136-C0805, Kaiserpaar im Haus Doorn.jpg|thumb|HetHermine keizerlijken paarWilhelm II in Huis Doorn]]
'''Hermine van Reuss oudere linie''' ([[Greiz (stad)|Greiz]], [[17 december]] [[1887]] - [[Frankfurt (Oder)]], [[7 augustus]] [[1947]]), geboren prinses [[Vorstendom Reuss oudere linie|Reuss]] en bijgenaamd ''Hermo'', was de dochter van [[Hendrik XXII van Reuss oudere linie|Hendrik XXII]], vorst van [[Vorstendom Reuss oudere linie|Reuss oudere linie]] ([[1846]]-[[1902]]) en prinses [[Ida van Schaumburg-Lippe]] ([[1852]]-[[1891]]), dochter van [[Adolf I George van Schaumburg-Lippe]].
 
Dertien jaar na haar huwelijk met prins [[Johan George van Schönaich-Carolath]] werd deze ziek en stierf, aan [[tuberculose]], op 7 april 1920. Zij hadden vijf kinderen. 'Hermine Reuß ältere Linie' kreeg de leiding over de familiebezittingen in [[Silezië]].
 
Na de dood van haar echtgenoot trouwde de prinses op [[5 november]] [[1922]] op [[huisHuis Doorn]] met de in ballingschap levende Duitse keizer [[Wilhelm II van Duitsland|Wilhelm II]], wiens eerste echtgenote keizerin [[Augusta Victoria van Sleeswijk-Holstein-Sonderburg-Augustenburg|Auguste Victoria]] een jaar daarvoor gestorven was.
 
In de dagelijkse omgang werd prinses Hermine als keizerin aangesproken, terwijl ze officieel door haar huwelijk 'slechts' prinses van Pruisen was omdat haar nieuwe bruidegom zelf officieel geen keizer meer was nadat hij in november 1918 troonsafstand had gedaan. Na haar huwelijk verhuisde de 28 jaar jongere prinses Hermine met haar drie jongste kinderen naar het ballingsoord van de keizer, [[Huis Doorn]] in [[Nederland]].
 
Tot aan de dood van Wilhelm II heeft de prinses haar uiterste best gedaan om hem als keizer in [[Duitsland]] te laten herinstalleren. De keizerlijke gelukwensen aan [[Adolf Hitler|Hitler]] vanwege zijn overwinning in Frankrijk waren in feite ook haar werk.
 
Snel na de dood van de voormalige keizer in 1941 keerde de prinses terug op haar landgoed in [[Silezië]], tot ze moest vluchten voor het [[Rode Leger (Sovjet-Unie)|Rode Leger]] in 1945. Daarna werd ze opgenomen door haar jongste zuster, [[Ida van Reuss oudere linie|Ida, vorstin von Stolberg-Rossla]], in [[RosslaRoßla]] in de [[Harz]].
 
Na het einde van de oorlog liet ze zich door het Rode Leger overbrengen naar [[Frankfurt (Oder)]] waar ze in een kleine woning onder zware bewaking plotseling overleed op 7 augustus 1947.