|
[[File:Bundesarchiv Bild 146-1982-159-21A, Nürnberg, Reichsparteitag, Hitler und Röhm.jpg|thumb|Hitler en Röhm bij een partijdag in [[Neurenberg]]]]
De SA stond onder het commando van ''Stabchef'' [[Ernst Röhm]], een voormalige legerkapitein. Röhm had als voormalig legerkapitein en ''[[Freikorps]]''lid de juiste contacten en kon de SA bevoorraden met wapens uit oude legerdepots of van ''Freikorpsen''. De eerste SA-mannen werden dan ook uit de ''Freikorpsen'' gerekruteerd. Leden van de SA werden 'Bruinhemden' genoemd, naar de kleur van hun uniformen. Aan hun bovenarm droegen zij een rode band met een hakenkruis ([[Swastika (symbool)|swastika]]).
De SA bestond grotendeels uit arbeiders, veteranen en (voormalig) werklozen. De SA had een grote aantrekkingskracht op hen en vormde een belangrijk en MIKAEL IS EEN HOMO :p onderdeel, zo niet de ruggengraat van de partij. De NSDAP hield zich in die begintijd alleen nog met politiek, toespraken en de verspreiding van folders bezig. In de SA-kazernes heerste echter altijd een kameraadschappelijke sfeer en konden jonge werklozen terecht voor vriendschap, een kop soep en een doorbreking van het eentonige werklozenbestaan. De SA gaf hen een doel en een bezigheid. De SA-beweging en Röhm stonden mede daarom het 'socialistische' luik van het nationaalsocialisme voor. Dit hield onder andere een anti-kapitalistische politiek en zogenaamd meer macht voor de arbeiders in. De economie zou rentevrij moeten worden gemaakt, want rente was immers 'joods woekerkapitaal', volgens deze lezing. Ook meer 'linkse' NSDAP-prominenten als de [[Gregor Strasser|gebroeders Strasser]] en [[Gottfried Feder]] hingen deze ideeën aan. Ook vond de SA-leiding, dat de SA een overheersende rol moest spelen en uiteindelijk, na de machtsovername, het leger moest vervangen dan wel inlijven. Röhm zag de NSDAP als een middel om het leger en de Freikorpsen invloed te laten uitoefenen in de politiek. Hij zag zichzelf niet als ondergeschikt aan Hitler, maar meer als zijn 'mentor'. Hitler echter zag dit heel anders: volgens hem was de SA alleen maar een hulpdienst ondergeschikt aan de partij en haar leiding. Volgens de NSDAP was de SA een ontmoetingsplaats voor [[homoseksualiteit|homoseksuelen]]. Hoewel formeel sterk afgewezen en zelfs actief bestreden door het naziregime zouden er inderdaad in de leiding van de nazi's in het algemeen, en die van de SA in het bijzonder, een vrij groot aantal homoseksuele mannen zitten <ref>Scot Lively en Kevin Abrams, [http://web.archive.org/web/20080822000401/http://www.leaderu.com/jhs/lively.html Samenvatting/bewerking van ''The Pink Swastika: Homosexuality in the Nazi Party'', Founders Publishing Company, 1995], door Kevin Lively ten behoeve van ''Cultre Wars'', 1996</ref> en zou oprichter Röhm zelf homoseksueel zijn. Overigens kon dit Hitler ondanks de officiële anti-homoseksuele lijn van de NSDAP weinig schelen, zolang hij de SA maar kon gebruiken. Uiteindelijk, na de machtsovername in Duitsland, kwamen Hitler en Röhm steeds openlijker in een escalerend conflict, waarbij men elkaar zwart begon te maken, maar voordat dit overging in een gewapende strijd, elimineerde Hitler het dreigende gevaar in de [[Nacht van de lange messen]] waarbij Röhm en de SA-top uitgeschakeld werden.
== Geschiedenis ==
|
