Transvaalbuurt (Amsterdam): verschil tussen versies

Voordat de Duitse bezetter de laatste bewoners in 1943 bij een razzia bijeen dreef en afvoerde naar [[vernietigingskamp]]en, waren de inwoners van deze buurt overwegend joods. Vijfenzeventig jaar later is de buurt een multiculturele buurt, met 50,3% niet-westerse allochtonen <ref name="os.amsterdam.nl"/>. Het is daarnaast een van de kinderrijkste buurten van de stad.

 

Een aantal jaar geleden was de Transvaalbuurt sociaal economisch een van de zwakste Nederlandse woonwijken. De [[Vogelaarwijk]] kende een relatief hoog werkloosheidscijfer en veel van de bewoners trokken snel de buurt uit, waardoor de gemiddelde woonduur in de buurt laag was. Van 2007-2013 werkten de woningcorporaties [[Eigen Haard (woningbouwvereniging)|Eigen Haard]], [[Ymere]], [[Rochdale (woningcorporatie)|Rochdale]] en [[Stadgenoot]] samen met [[Amsterdam-Oost|Stadsdeel Amsterdam Oost]], de [[Politie Amsterdam-Amstelland|politie]], welzijnsorganisatie Dynamo, bewoners en ondernemers samen in de wijkaanpak ‘[http://www.transvaalsteedsbeter.nl Transvaalbuurt steeds beter]’ om de veiligheid te verbeteren, de openbare ruimte op orde te krijgen en de lokale economie te stimuleren. De Transvaalbuurt is zienderogen vooruit gegaan en bewoners zijn steeds meer te spreken over hun woonomgeving. In 2011 gaven ze hun buurt een 6,9 terwijl dat tien jaar eerder nog een krappe onvoldoende was. De cijfers komen uit het tweejaarlijkse onderzoek Wonen in Amsterdam 2011 ([http://www.amsterdam.nl/@502041/pagina/ WiA]). In 2012 werd de Transvaalbuurt genomineerd voor de [http://www.guldenfeniks.nl/prijsuitreikingen/prijsuitreiking_2012/ Gulden Feniks], een prestigieuze prijs die zich exclusief richt op het hergebruik van de bestaande gebouwde voorraad.