Gallienus: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 41:
Hoewel hij het grootste deel van zijn tijd in de provincies van het Rijngebied ([[Germania Inferior]], [[Germania Superior]], [[Raetia]], [[Noricum]]) doorbracht, is het bijna zeker dat Galienus van 253 tot 258 bezoeken heeft gebracht aan de het [[Donau]]gebied en [[Illyricum]]. Volgens [[Eutropius (historicus)|Eutropius]] en [[Aurelius Victor]] was hij bijzonder energiek. Hij slaagde er in om invallen van Germaanse verbanden in de provincies Germania Inferior en Germania Superior te voorkomen, dit na de zwakte, die in 253 werd veroorzaakt door Valerianus' mars op Italia tegen [[Aemilianus]].<ref>{{aut|A. Watson}}, (1999), blz. 33</ref> Volgens [[numismatiek|numismatisch]] bewijs lijkt het er sterk op dat hij meerdere overwinningen behaalde<ref> {{aut|Andreas Alfoldi}} noemt er vijf: zie zijn ''The Numbering of the Victories of the Emperor Gallienus and of the Loyalty of his Legions'', ''Numismatic Chronicle'', 1959, herdrukt in New York, Attic Books, 1977, ISBN 0-915018-28-4.</ref> Daarnaast boekte hij in dezelfde periode ook een overwinning in [[Romeins Dacië]]. Zelfs de hem vijandige Latijnse traditie merkt op dat hij in deze periode succesvol was.<ref>{{aut|J. Bray}} (1997), blz. 56-58 </ref>
In 255 en 257 werd Gallienus tot [[consul (Rome)|consul]] benoemd.
Ergens tussen 258 en 260 (de exacte datum is niet geheel duidelijk) werd Gallienus geconfronteerd met de eerste grote opstand tegen zijn bewind. [[Ingenuus]], gouverneur van ten minste één van de [[Pannonië|Pannonia]]'s,<ref>{{aut|J. Bray}} (1997), blz. 57; Drinkwater (1987), blz. 22 suggereert dat hij ook de verantwoordelijk voor [[Moesia]] droeg.</ref> maakte gebruik van Valerianus I verblijf aan in het Oosten om daar af te rekenen met de invasie van de Parthische koning der koningen [[Shapur I|Shapur]] en de preoccupatie van Gallienus met zijn problemen aan de Rijngrens. Ingenuus liet zichzelf tot keizer uitroepen. Valeriaan II is klaarblijkbaar in 258 tijdens zijn verblijf bij de legioenen aan Donaugrens gestorven,<ref>{{aut|Drinkwater}} (1987), blz. 22 </ref> Ingenuus was hier misschien verantwoordelijk voor - of misschien vressde hij verantwoordelijk te worden gehouden - voor deze (vanuit dynastiek standpunt gezien) ramp. Volgens een andere opvatting was de catastrofe van de gevangenneming van Valerianus I tijdens de [[slag bij Edessa]] echter de aanleiding voor de daaropvolgende opstanden van [[Ingenuus]], [[Regalianus]] en [[Postumus]].
|