Prehistorie van de Lage Landen: verschil tussen versies

In de IJzertijd heeft de [[Hallstatt-cultuur]] zich ontwikkeld tot [[La Tène]] en is over Centraal en West- en Zuid-Europa uitgewaaierd. De [[Lage Landen]] bezuiden de Rijn werden vanaf 650 v.Chr. bevolkt door [[Keltische stammen]] uit deze rijke cultuur. In het noorden treffen we [[Germaanse stammen]], waarvan een aantal zich ook op de linker Rijnoever hadden begeven en verwantschapsbanden met [[Kelten]] hadden. Culturele en etnische banden bemoeilijken een scherp onderscheid. De eilanden en broeken aan de [[Nederrijn|Beneden-Rijn]] werden bevolkt door de (Germaanse) [[Bataven]], terwijl de [[Cananefaten]] tot de Rijnmond op de westkust doordrongen, de [[Marsaci]] tot Zeeland, de [[Toxandriërs]] in de Kempen, de [[Cugerni]] in het district van Xanten, en later ook de [[Tungri]] die het gebied van de door de Romeinen uitgemoorde (Keltische) [[Eburonen]] innamen. Ten noorden van de Rijn woonden voornamelijk de [[Friezen]]. Het kustgebied van het huidige Noord-Frankrijk en Vlaanderen werd bevolkt door de [[Morini (stam)|Morini]] die van landbouw, visserij en zoutwinning leefden. Noord van hen verbleven tussen de Schelde en de Noordzee de [[Menapiërs]], in Artesië de [[Nerviërs]]. Tussen Schelde en Rijn waren het de [[Eburonen]] en [[Aduatuci]], [[Condruzen]], [[Cerezen]], [[Pemanen]], en [[Treveri]] in de Ardennen en het huidige Luxemburg.