Integrated development environment: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Stefjoosten (overleg | bijdragen)
de componenten van een IDE zijn ietsje scherper neergezet.
Regel 9:
Door de verschillende functies van een ontwikkelomgeving in één programma te combineren, kan tijdwinst worden geboekt, omdat het niet meer nodig is om voor een volgende stap in het ontwikkelproces een ander programma te gebruiken. Bovendien heeft een IDE over het algemeen een consistente [[gebruikersinterface]], zodat de verschillende gereedschappen gemakkelijker te gebruiken zijn en intuïtiever aangesproken kunnen worden.
 
Een IDE bestaat uit een aantal onderdelen, waaronder over het algemeentenminste:
 
* een [[broncode-editor|editor]], om de ontwikkelde software te schrijven/wijzigen;
* een [[compiler]]/[[linker]], om de software te controleren en executeerbaar te maken;
* documentatie van de [[programmeertaal]] en de bijbehorende [[Application Programming Interface|API]]'s, om uitleg aan de ontwikkelaar te verschaffen.
* een [[debugger]]
* documentatie van de [[programmeertaal]] en de bijbehorende [[Application Programming Interface|API]]'s
 
IDE's zijn vaak uitgebreider en hebben dan ook nog onderdelen als:
* een [[debugger]], om fouten in de software op te diagnosticeren, op te sporen en te verhelpen;
* een editor voor [[grafische interface]]s
* een editor voor [[grafische interface]]s, om de software gebruikersvriendelijk te maken, geschikt te maken voor een beoogde toepassing en daarbij een beoogde gebruikerservaring te realiseren;
* een [[Client (applicatie)|client]] voor een versiebeheersysteem, om het gezamenlijk ontwikkelen van de software mogelijk te maken;
* modelleringsgereedschappen
* een [[Client (applicatie)|client]] voor beheersincidenten (ticketing), om het beheer van de software te ondersteunen;
* modelleringsgereedschappen, om het ontwikkelen te ondersteunen.
 
IDE's zijn in de loop van de jaren steeds verder uitgebreid met nieuwe functies en aanvullende programma's. Ook de verschillende onderdelen zijn steeds meer ondersteuning gaan bieden aan de softwareontwikkelaar. Zo zijn editors uitgebreid met mogelijkheden voor tekstmarkering in de broncode, automatische aanvulling van de code waarbij de IDE kennis van code in het gehele project kan gebruiken, [[refactoring]], automatisch aanmaak van basiscode, klassebrowsers voor [[objectoriëntatie|objectgeoriënteerde]] talen, enz.