De eeuwigheid als periode zonder einde is geeneen [[Bijbel (christendom)|bijbels]] beeld. Men duidt ermee aan het niet-aan-tijd onderhevig zijn van God. Vanuit het geloof dat iemand na zijn/haar dood bij God zal zijn, komt het gebruik van "eeuwigheid" voor: "toestand/woonplaats van de [[Ziel (filosofie)|ziel]] na het levenseinde". In de filosofie worden die [[entiteit]]en eeuwig genoemd die niet absoluut afhankelijk zijn van tijdsduur; sommige filosofieën zien ware uitspraken binnen bijvoorbeeld de [[logica (wetenschap)|logica]], [[Wiskunde|mathematica]] en [[ethiek|ethica]] als eeuwige waarheden die waar zijn ongeacht het tijdstip waarop ze toepasbaar zijn. Het enkele verloop van de tijd zou aan hun [[waarheid]] of [[gelding]] niets afdoen of toevoegen.
Van [[indianen]] wordt gezegd dat zij na hun dood naar de ''eeuwige jachtvelden'' geloofden te gaan. Ook [[Romeinse mythologie|Romeinen]] kenden een vergelijkbare plaats voor eeuwige rust, de [[Elysium|Elysische velden]].
