Versie van 16 okt 2013 13:48 bewerken Broeder norbert (overleg \| bijdragen) 17 bewerkingen Geen bewerkingssamenvatting ← Oudere bewerking		Versie van 16 okt 2013 13:53 bewerken ongedaan maken Broeder norbert (overleg \| bijdragen) 17 bewerkingen Geen bewerkingssamenvatting Nieuwere bewerking →
Regel 34: Aanvankelijk overleeft hij als dagloner en probeert als professioneel blueszanger aan de bak te komen met de hulp van [[Big Bill Broonzy]]. Door over te schakelen op elektrische gitaar zal hij mee de basis leggen voor de [[Chicago sound]]. Zijn eerste opnames voor [[Columbia]] blijven onuitgegeven en pas in 1948 breekt hij door met [[I Can't Be Satisfied]] voor wat toen nog het Aristocratlabel is. [[Aristocrat Records]] verandert dat jaar in [[Chess Records]], genoemd naar de broers Leonard en Phil Chess. Aanvankelijk koppelen zij hem aan [[Ernest Big Crawford]] ( ''[[Rollin' Stone]]'')maar geleidelijk aan verzamelt hij de allerbeste muzikanten rond zich: [[Little Walter]], [[Jimmy Rogers]], [[Elgin Evans]] en [[Otis Spann]] zullen in de vroege jaren 50 de scene beheersen in combinatie met componist [[Willie Dixon]]. ''[[Hoochie Coochie Man]]'', ''[[I just wanna make love to you]]'' en ''[[I'm ready]]''enbrengen ~~begeesterende~~hem commercieel succes. Begeesterende cluboptredens vestigen voorgoed de faam van Muddy en enkel rivaal [[Howling Wolf]] komt in zijn buurt. In de tweede helft van het decennium stagneert het succes, Little Walter en Jimmy Rogers verlaten de groep maar telkens geeft hij nieuw talent de kans om zich binnen zijn band te ontplooien. [[Big Walter Horton]], [[Jimmy Cotton]], [[Luther Johnson]], [[Buddy Guy]], [[Fred Below]], [[Bob Margolin]], [[Pinetop Perkins]] zullen door de jaren heen zijn sound bestendigen. Regel 46: De jaren 70 zijn de jaren van zijn comeback: touren in Europa (o.a. in het voorprogramma van the Rolling Stones) brengen hem blijvende erkenning en in 1973 verhuist hij naar het beter gesitueerde [[Westmont Illinois]]. In 1972 neemt hij in Londen ''[[The London Muddy Waters Sessions]]'' op met jonge bewonderaars als [[Rory Gallagher]] en [[Steve Winwood]]. Tijdens het afscheidsconcert van [[The Band]] in 1976 speelt hij ''Mannish Boy'' en verschijnt in ''[[The Last Waltz]]'', de filmische registratie hiervan van [[Martin Scorsese]]. Vanaf 1978 neemt hij een viertal elpees op met [[Johnny Winter]] voor diens [[Blue Sky]] label. Samen met oude getrouwen als [[James Cotton]] en [[Big Walter Horton]] blaast hij zijn oude hits nieuw leven in op ''[[Hard Again]]'' en ''[[King Bee]]''. ~~Latere singles ''I'm your hoochie Coochie Man'' (1953), ''I'm ready'' (1954) werden net als de voorganger een succes.~~ In 1983 overleed deze blueslegende op 70-jarige leeftijd aan een [[hartaanval]] in zijn slaap.▼ [[Mick Jagger]] en [[Keith Richards]] vernoemden hun band naar het nummer ''[[Rollin' Stone]]'' van Muddy Waters.<ref name="rolling stone">[http://www.rollingstone.com/artists/muddywaters/articles/story/6596304/rollin_stone Rollin' Stone] bij [[Rolling Stone\|Rolling Stone Magazine]]</ref> Dit nummer heeft ook [[Bob Dylan]]s [[Like a Rolling Stone]] beïnvloed.<ref name ="rolling stone" /> ▲Latere singles ''I'm your hoochie Coochie Man'' (1953), ''I'm ready'' (1954) werden net als de voorganger een succes. In 1983 overleed deze blueslegende op 70-jarige leeftijd aan een [[hartaanval]] in zijn slaap. == Discografie ==

Muddy Waters: verschil tussen versies