Christina I van Zweden: verschil tussen versies

 

=== Collectie ===

 

Christina was een verzamelaar van [[munt (betaalmiddel)|munten]] en [[schilderij]]en. Ze bezat werk van de katholieke [[Daniël Seghers]], verstrekte opdrachten aan [[Nicolaes de Helt Stockade]], liet zich portretteren door [[Jurriaen Ovens]], [[Wolfgang Heimbach]], [[David Beck]], [[Hendrick Munnikhoven]] en [[Abraham Wuchters]]. Ze hield van het beeldhouwwerk van [[Artus Quellinus]] en [[Pierre Lepautre (1659–1744)|Pierre Lepautre]] en steunde de dichter Vincenzo da Filicaja. Omdat ze nogal gemakkelijk geld uitgaf, kreeg zij van de paus, c.q. de kerkelijke staat, een aanvullend [[pensioen]]. Na haar dood werd ze, op initiatief van Azzolino, die zij tot erfgenaam had benoemd, tegen haar wens niet in het [[Pantheon (Rome)]], maar in de [[Grotte Vaticane]] van de [[Sint Pietersbasiliek]] bijgezet. Azzolino stierf zeven weken later; een deel van zijn/haar boeken werd aan [[paus Alexander VIII]] verkocht. De [[handschrift (document)|handschriften]] die Vossius voor haar verzamelde, bevinden zich in het fonds ''Reginenses'' van de [[Biblioteca Apostolica Vaticana]]. De [[Aratea van Leyde|Aratea]], uit de nalatenschap van Grotius, bevindt zich in Leiden. [[Carlo Fontana]] ontwierp haar grafzerk (1702). [[Willem Anne Lestevenon]] kocht in 1790 een belangrijk deel van haar collectie tekeningen (1700 werken van voornamelijk Italiaanse meesters) aan voor het [[Teylers Museum]].<ref> [http://www.teylersmuseum.eu/teylersuniversum/index.php?m=narratio&id=6&nvlng=nl website Teylers Museum] over Christina van Zweden aankoop.</ref> Haar correspondentie werd in 1797 meegenomen door de troepen van Napoleon en is ondergebracht in [[Montpellier]]. Een ander deel is in Riksarkiv in Stockholm.<ref>Lanoye, D. (2001) Christina van Zweden : Koningin op het schaakbord Europa 1626 - 1689, p. 12-13. Davidsfonds/Leuven. </ref>