Operatie Rode Storm: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Robot: Verplaatsing van 10 interwikilinks. Deze staan nu op Wikidata onder d:q1581581 |
k WPCleaner v1.29 - Link naar doorverwijspagina aangepast. Help mee! - USS Saratoga |
||
Regel 11:
In Duitsland breekt echter de storm los. De Warschaupacttroepen rukken over een breed front op, gesteund door de luchtmacht. De eerste slag is echter voor de NAVO: met [[Stealth (techniek)|stealth]]-vliegtuigen weten ze zware infrastructurele schade in [[Duitse Democratische Republiek|Oost-Duitsland]] aan te richten. Bovendien worden ook vijf vliegvelden geschikt voor [[Beriev A-50|Berievs A-50]] zwaar beschadigd. De Russische luchtmacht probeert dit te verhinderen, met slechts zware verliezen aan hun eigen kant tot gevolg. Met minimale verliezen heeft de NAVO de hegemonie in het luchtruim veroverd. De Russische troepen rukken weliswaar op, maar zeer langzaam en met zware verliezen. Ze veroveren die eerste dagen een smalle strook van enkele tot enkele tientallen kilometers breed achter het [[IJzeren Gordijn]], en de noordelijke troepen kunnen hun doel, de havenstad [[Hamburg]], niet bezetten. Dit is een tegenvaller voor de Sovjet-Unie.
Ter zee weet de Sovjet-Unie echter een paar gevoelige klappen uit de delen, die de NAVO aan de rand van de afgrond brengen. De duizenden kilometers oceaan zijn immers voor de Russen een voordeel omdat Amerikaanse goederen en troepen per schip die oceaan moeten oversteken om hun bondgenoten te bereiken, terwijl de Sovjet-Unie maar op een enkele dag sporen van Oost-Duitsland ligt. Amfibische troepen weten de NAVO te verrassen en [[IJsland]] in te nemen. [[Keflavík|Keflavik]] valt de Russen ongeschonden in handen. Door de beschikbaarheid van Keflavik wordt de radius van de Sovjetluchtmacht belangrijk vergroot en kan de Sovjetmarine uitbreken en NAVO-konvooien op de Atlantische Oceaan bestoken. Dit voordeel wordt direct uitgebuit met een aanval van op IJsland gestationeerde [[Tupolev Tu-16|Badgers]] en [[Tupolev Tu-22M|Backfires]] op een belangrijke vloot bestaande uit de vliegdekschepen [[USS Nimitz (CVN-68)|USS Nimitz]], [[USS Saratoga (CV-60)|USS Saratoga]], [[USS Saipan]], en de Franse [[Foch (vliegdekschip)|Foch]]. De Foch en de Saipan zinken terwijl de andere vliegdekschepen zwaar beschadigd raken. De aanval is een groot succes dankzij Russische misleiding en blunders aan de zijde van de NAVO. Ook Sovjetonderzeeërs brengen zware schade aan de scheepvaart in de [[Atlantische Oceaan]] toe.
In Duitsland staan beide zijden nog steeds tegenover elkaar, maar de tijd werkt in het voordeel van het Warschaupact. De NAVO raakt zoetjesaan door zijn munitie en voorraden heen en kan deze steeds moeilijker aanvullen door de Russische onderschepping van de konvooien op zee. De Sovjets beginnen opnieuw langzaam op te rukken. Bovendien wordt de competente generaal-kolonel Pavel Leonidovich Alekseyev bevorderd tot hoofd van de strijdkrachten in Duitsland, en hij beveelt een aanval bij de stad [[Alfeld (Leine)|Alfeld]]. Hoewel deze door hardnekkige weerstand van de NAVO maar langzaam vordert is het toch duidelijk dat de troepen van het Warschaupact zijn doorgebroken en houdt het NAVO-opperbevel rekening met het verlies van Duitsland ten oosten van de [[Wezer|Weser]].
| |||