Mijn (delfstoffen): verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Addbot (overleg | bijdragen)
k Verplaatsing van 19 interwikilinks die op Wikidata beschikbaar zijn op d:q820477
Verb.+link
Regel 3:
Een '''mijn''' is de plaats waar [[Erts (mineraal)|erts]]en of andere [[delfstof]]fen in vaste vorm als [[steenkool]], [[diamant]] en [[bruinkool]] worden opgegraven om daarna verder verwerkt te worden.
 
MeestalVaak is een mijn volledig ondergronds ([[schachtbouw]]): hier verbinden verticale [[Schacht (mijnbouw)|schachten]] die de liftenliftkooien bevatten de horizontale gangenstelsels. MeestalIn de regel worden alleen de lagen weggegraven die de delfstof bevatten. Als de delfstof vlak aan de oppervlakte zit wordt deze in open mijnen ([[dagbouw]]) afgegraven. Dit is gebruikelijk bij bruinkool of sommige diamantmijnen in [[Afrika]]. Hier wordt eerst de toplaag weggegraven totdat de lagen met de delfstof blootliggen. Vervolgens wordt deze met enorme baggermachines of ander graafmaterieel afgegraven en afgevoerd.
 
Meestal beslaat een mijn die al jaren geëxploiteerd wordt een enorme oppervlakte. Ondergrondse mijnen kunnen zelfs vele tientallen kilometers aan gangen bevatten, soms eveneens op kilometers diepte.
Regel 9:
Dagbouwmijnen kunnen zo groot zijn dat er hele dorpen in passen. Dikwijls moeten die zelfs wijken voor de voortschrijdende dagbouw in bruinkoolmijnen.
 
Mijnen zijn er al zeer lang in gebruik en, de eerste waren in gebruik om [[vuursteen]] op te graven zoals in [[Zuid-Limburg (Nederland) |Zuid-Limburg]] is aangetoond. Hier zijn vuursteenmijnen bekend die zeker al in 4000 voor Christus in gebruik waren zoals is aangetoond met [[C14-datering|Koolstof-14-datering]]en en [[dendrochronologie|boomringonderzoek]] van gevonden houten palen.
 
Mijnwerker is een gevaarlijk beroep en in landen waar men het niet zo nauw neemt met de veiligheid gebeuren regelmatig ongelukken met meestaldoorgaans veel doden. Vooral kolenmijnen zijn berucht door het explosieve ''mijngas'' (hoofdzakelijk samengesteld uit [[methaan]]) dat dikwijls vrijkomt bij kolendelving. Aan het begin van de 21ste eeuw heeft [[Volksrepubliek China|China]] de bedenkelijke reputatie opgebouwd het land te zijn met het gevaarlijkste mijnwezen ter wereld. Bij de groei die de economie doormaakt, maakt de enorme behoefte aan delfstoffen dat Chinese mijnbouwondernemers en overheden niet de hand houden aan de veiligheidsvoorschriften.
 
Bij de modernste mijnen zijn bijna geen mijnwerkers meer in dienst maar wordt bijna al het werk gedaan door [[automatisering|geautomatiseerde]] machines die veelal op afstand bestuurd worden.