Utilitarisme: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Alexmous (overleg | bijdragen)
kGeen bewerkingssamenvatting
Alexmous (overleg | bijdragen)
kGeen bewerkingssamenvatting
Regel 22:
Andere voorvechters van het utilitarisme uit het verleden zijn [[William Godwin]], [[David Hume]], [[Emily Elizabeth Constance Jones|E. E. Constance Jones]] en [[Henry Sidgwick]]; hedendaagse voorvechters zijn onder andere [[R. M. Hare]], [[Peter Singer]] en [[Torbjörn Tännsjö]]. Het utilitarisme had in de 19e eeuw ook zijn invloed binnen de [[Russische filosofie]], bijvoorbeeld bij [[Nikolaj Tsjernysjevski]] en [[Pjotr Lavrov]].
 
Utilitarisme is als een argument voor veel verschillende politieke opvattingen gebruikt. In zijn essay ''[[On Liberty]]'' en andere werken, stelde John Stuart Mill dat utilitarisme vereist dat politieke afspraken voldoen aan het "vrijheidsprincipe" (of [[schade principe]]), volgens welkewelk "het enige doel waarvoor macht met recht kan worden uitgeoefend over elk lid van een beschaafde gemeenschap, tegen zijn wil, is het voorkomen van schade aan anderen. "<ref name="Mill2">{{en}} {{aut|[[John Stuart Mill|Mill, John Stuart]]}}. 'On Liberty' (Over de vrijheid), ed. Himmelfarb. Penguin Classics, 1974, 'Introductie' van de hoofdtekst, blz. 68. </ref> Preventie van zelf-toegebracht leed door andere personen werd uitdrukkelijk en expliciet verboden, hoewel Mill stelt dat potentiële zelfbeschadiging een reden is voor andere personen deze persoon proberen te overreden dit niet te doen.
 
[[Ludwig von Mises]] maakte bij het bepleiten van het [[libertarisme]] gebruik van utilitaristische argumenten. Op soortgelijke wijze hebben ook een aantal [[Marxisme|marxistische]] filosofen de utilitaristische beginselen gebruikt als argumenten voor een politiek [[socialisme]].