Algemene voorwaarden (Nederland): verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
→Onredelijk bezwarend: directe link naar rapport LOVCK toegevoegd |
|||
Regel 34:
==Onredelijk bezwarend==
Onredelijk bezwarend zijn die bedingen waarover niet afzonderlijk is onderhandeld en de balans tussen de rechten en plichten van partijen in het nadeel van de wederpartij significant aantasten.
De zwarte lijst bevat bedingen die altijd onredelijk bezwarend worden geacht, terwijl de grijze lijst bevat bedingen die vermoedelijk onredelijk bezwarend worden geacht. Daardoor heeft de gebruiker alleen bij de grijze lijst de mogelijkheid om te beargumenteren waarom het beding toch redelijk of niet bezwarend zou zijn. De blauwe lijst is een indicatieve en niet uitputtende lijst en wordt door rechters gebruikt ter inspiratie. De zwarte en grijze zijn terug te vinden in de nationale wet en de blauwe lijst is terug te vinden in de [[Europese richtlijn]] 93/13/EEG oneerlijke bedingen.
Regel 40:
Met het [[Océano-arrest]] stond de ambtshalve toetsing van bedingen op de agenda. In dat arrest is het [[Europees Hof van Justitie]] tot het oordeel gekomen dat rechters op grond van de Europese Richtlijn de mogelijkheid zouden moeten hebben om algemene voorwaarden ambtshalve toetsen, dus zonder dat de wederpartij dat expliciet of impliciet om vraagt. Later heeft het hof in het [[Pannon-arrest]] zelfs geoordeeld dat dit een verplichting is. Naar aanleiding hiervan is de werkgroep "ambtshalve toetsing" opgericht. <ref>http://www.rechtspraak.nl/Procedures/Landelijke-regelingen/Sector-civiel-recht/Pages/rapport-Ambtshalve-toetsing-van-Europees-consumentenrecht.aspx Rapport Ambtshalve toetsing van Europees consumentenrecht</ref>
Deze werkgroep LOVCK beveelt (ondermeer) aan dat indien geen uiting van de wederpartij als beroep op vernietigbaarheid kan worden uitgelegd en de rechter wel constateert dat het gaat om een onredelijk bezwarend beding, hij op zoek zal moeten gaan naar een norm waarmee hij het resultaat kan bereiken waartoe hij volgens het Europees Hof ‘gehouden’ is (te weten dat een dergelijk beding geen effect heeft). Er zijn twee normen die in aanmerking komen, te weten de nietigheid van bedingen die in strijd zijn met de wet, de openbare orde of de goede zeden (art. 3:40) 30 en de redelijkheid en billijkheid 31 (art. 6:2 en 6:248). Via die weg zal dus ook ambtshalve toetsing van oneerlijke bedingen kunnen plaatsvinden.<ref>
van Europees consumentenrecht
Daarbij wijst de werkgroep er op dat het Europees Hof van Jusitie in het [[Asturcom-arrest]] heeft geoordeeld dat "consumentbeschermende regels met recht van openbare orde gelijk zijn te stellen." En daarom geven zij de voorkeur aan nietigheid.
| |||