Familiereünie: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
kGeen bewerkingssamenvatting |
→Voorstelling: +voetnoot |
||
Regel 17:
Bazille was afkomstig uit een welgestelde familie uit [[Montpellier]] in het zuiden van [[Frankrijk]]. De schilder, die sinds 1862 in [[Parijs]] woonde en werkte, bezocht zijn familie in de zomer van 1867 in Méric, het familielandgoed aan de rand van Montpellier. Daar begon hij in de open lucht aan dit grote familieportret. Later dat jaar voltooide hij het in zijn atelier in Parijs, wellicht mede aan de hand van portretfoto's.
Bazille heeft tien van zijn familieleden op het terras afgebeeld, in de schaduw van enkele [[Paardenkastanje|kastanjebomen]]. De lucht en de achtergrond, waar [[Castelnau-le-Lez]] te zien is, zijn zonovergoten, maar de afgebeelde personen bevinden zich in gefilterd licht. Van links naar rechts zijn te zien: een zelfportret van de schilder, zijn oom Eugène des Hours, zijn moeder Camille Vialars, zijn vader Gaston Bazille, het echtpaar Emile Teulon en Pauline des Hours (zijn nicht), zijn tante Adrienne Vialars, zijn nicht Thérèse des Hours<ref>zij figureerde eerder al op ''[[De roze jurk]]'', een vroeg hoogtepunt in zijn ouevre.</ref>, zijn broer Marc Bazille, diens verloofde Suzanne Tissié en zijn nicht Camille des Hours. Twee jaar later bewerkte hij het schilderij, waarbij hij onder andere over enkele hondjes op de voorgrond een wat gekunsteld stilleven schilderde.
Bij het schilderen van dit schilderij is ''[[Muziek in de Tuilerieën]]'' van [[Édouard Manet]] een bron van inspiratie geweest voor Bazille. Er zijn enkele opvallende parallellen aan te wijzen. Zo schilderden beide kunstenaars uiterst links een staand zelfportret dat gedeeltelijk schuil gaat achter een ander persoon. Daarnaast is de pose van de moeder van Bazille te vergelijken met die van de linker dame in het geel op ''Muziek in de Tuilerieën''. Deze dame in het geel, Valentine Lejosne, was een nicht van Bazilles moeder. Tenslotte staan op beide schilderijen ijzeren stoelen op de voorgrond afgebeeld. Op de ''Familiereünie'' kijken alle personen de toeschouwer recht aan, Bazilles vader uitgezonderd. Op Manets schilderij is dat veel minder het geval, waardoor dit laatste werk een minder stijve uitstraling heeft.
| |||