Constantius bracht de volgende twee jaar door met het neutraliseren van de dreiging van de [[Franken (volk)|Franken]]. De Franken waren bondgenoten van Allectus,<ref name="Southern, blz. 149"> Southern, blz. 149 </ref> dit omdat het noorden van Gallia tot tenminsteten minste 295 onder controle van eerst Carausius en later Allectus had gestaan.<ref>{{aut|Birley}}, blz. 387 </ref> In 295 behaalde hij een aantal overwinningen tegen hen in de buurt van de monding van de [[Rijn]].<ref> {{aut|Birley}}, blz. 385-386</ref> Administratieve beslommeringen zorgden ervoor dat hij in deze tijd ten minste één reis naar Italië heeft ondernomen.<ref name="Southern, blz. 149"> {{aut|Southern}}, blz. 149 </ref> Pas toen hij zich voldoende had voorbereid (en alleen toen Maximianus hem uiteindelijk kwam aflossen aan de Rijngrens)<ref name="Southern, blz. 150"> {{aut|Southern}}, blz. 150 </ref> bracht Constantius twee invasievloten bijeen met de bedoeling het [[Engels Kanaal]] over te steken.
